عنوان مقاله :
اصول و راهبردهاي روشهاي نوين ساخت در پايدار سازي معماري با تاكيد بر ساختمانهاي ساخته شده با تكنولوژي ساخت
پديد آورندگان :
شيخ لويي بناب ، وحيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد شبستر - دانشكده هنر و معماري - گروه معماري , شقاقي ، شهريار دانشگاه آزاد اسلامي واحد شبستر - دانشكده هنر و معماري - گروه معماري
كليدواژه :
راهبردها , سازه نوين , تكنولوژي ساخت , معماري پايدار
چكيده فارسي :
طراحي پايدار يا طراحي بومشناختي (ecological) كه به آن طراحي سبز يا معماري پايدار هم گفته ميشود، يك فلسفه است. فلسفۀ طراحي ساختمانهايي كه اصول پايداري بومشناختي، اقتصادي و اجتماعي را رعايت ميكنند. همانطوركه ميتوان از تعريف معماري پايدار برآورد كرد، هدف از طراحي بناها باتوجهبه اصول پايداري و بومشناختي، كاهش اتلاف انرژي و آلودگي محيطزيست است. معماري پايدار، زيرمجموعه طراحي پايدار و يكي از تحولات مهم معماري معاصر و واكنشي بشردوستانه در برابر بحرانهاي عصر صنعت است. سازه يكي از مهمترين عناصر طراحي يك ساختمان است كه طراحي و ساخت آن امروزه به روشهاي مختلف و نوين انجام ميگيرد. هدف اصلي اين پژوهش پايدارسازي معماري از طريق روشهاي نوين ساخت ميباشد. لازمۀ اين امر وجود مؤلفههايي براي چگونه طراحي و ساختن سازههاي نوين در جهت معماري پايدار است. در راستاي اين هدف ساختمانهاي ساختهشده با روشهاي تكنولوژيكي ساخت مورد تجزيهوتحليل قرارگرفته و مزايا و معايب آنها مشخص گرديد؛ سپس روشن شد كه در هر نمونه از ساختمان كدام اصل معماري پايدار وجود دارد و اين خصوصيت از ساختمان چه تأثيري بر پايداري معماري ميگذارد. با مشخصشدن خصوصيات ساختمانهاي ساختهشده با روشهاي نوين اصول و راهبردهايي معين شد كه اساس پايداري معماري را در طراحي معماري و سازه شامل ميشود. نتايج بدينصورت بهدست ميآيد كه روشهاي نوين ساخت داراي اصولي هستند كه در صورت طراحي و اجراي صحيح مهمترين عامل در پايدارسازي معماري ميشوند.اهداف پژوهش:تجزيهوتحليل ساختمانهاي ساختهشده با روشهاي تكنولوژيكي ساخت و مزايا و معايب آنها.بررسي اصول معماري پايدار در ساختمانهاي مورد مطالعه.سؤالات پژوهش:مشخصات و الگوهاي طراحي و اجراي تكنولوژيهاي نوين ساختماني و تأثير آن بر پايداري معماري چيست؟مزايا و معايب و ويژگيهاي معماري و سازهاي با روشهاي نوين ساخت و تأثير آنها در پيشبرد معماري پايدار چيست؟
عنوان نشريه :
مطالعات هنر اسلامي
عنوان نشريه :
مطالعات هنر اسلامي