بررسي زمان روايي در قصص قرآني بر اساس ديدگاه ژرار ژنت (نمونه موردي: مطالعه داستان اصحاب كهف در فالنامه مصور محفوظ در موزه توپ قاپي سرايي)

زمان از مباحث مهمي است كه توجه روايت‌شناسان متعددي را به خود مشغول كرده است. در اين بين، نقش ژرار زنت، روايت‌شناس ساختارگراي فرانسوي را نمي‌توان ناديده گرفت. از نظر وي، زمان روايي يكي از مؤلفه‌هاي مهم در پيشبرد روايت داستان است. باتوجه‌به نظريه ژنت، نظم و ترتيب، زمان‌پريشي با گذشته‌نگري، آينده‌‌نگري، تداوم با استفاده ازحذف، خلاصه‌گويي، درنگ توصيفي و صحنه نمايشي و همچنين اشكال گوناگون بسامد و تكرار تأثير داستان را افزايش مي‌دهد. در همين راستا، جستار حاضر بر آن است تا ضمن تبيين نظريه زمان روايي ژرار ژنت، ميزان مطابقت آن را با داستان قرآني اصحاب كهف بررسي نمايد. نتايج حاصله از اين پژوهش كه به روش توصيفي- تحليلي و بر مبناي نظريه روايت‌شناسي ژنت انجام شده، نشان مي‌دهد كه مؤلفه‌هاي زماني ژنت در داستان اصحاب كهف به نحو شايسته و مطلوبي به‌كار رفته است. آنجا كه هدف عبرت بشر است از گذشته‌نگري استفاده شده و آينده‌نگري نشان‌دهندۀ علم و قدرت خداوند است. از نظر تداوم به‌ندرت شتاب ثابت ديده مي‌شود و بيشتر حذف و خلاصه‌گويي استفاده شده است. آنجا كه صحبت از راه سعادت و شقاوت و يا موضوع مهمي است، براي دقت مخاطب شيوه درنگ توصيفي و صحنه نمايشي به چشم مي‌خورد. بسامد و تكرار غالب در اين داستان قرآني بيشتر از نوع مكرر است كه همه اين موارد نشان‌دهندۀ اعجاز قرآن است كه با بسياري از نظريات جديد روايت‌شناسان منطبق است.اهداف پژوهش: تبيين نظريه زمان روايي ژرار ژنت.تطبيق نظريه زمان روايي ژرار ژنت با قصه اصحاب كهف.سؤالات پژوهش:داستان اصحاب كهف چگونه با نظريه زمان‌روايي ژرار ژنت قابل بررسي است؟عناصر زمان‌ روايي (نظم، تداوم و بسامد) چگونه داستان اصحاب كهف را پيش مي‌برد؟