پيش بيني افسردگي ماليخوليايي با ميانجي گري درد ذهني: نقش روابط ابژه و تروماي دوران كودكي

اين پژوهش با هدف پيش بيني افسردگي ماليخوليايي بر اساس روابط ابژه و تروماي دوران كودكي با ميانجي گري درد ذهني در دختران نوجوان انجام شد. روش پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعۀ مورد مطالعه شامل تمامي دختران نوجوان 15 تا  18 سال ساكن شهر كرمان در سال 1401 بود كه تعداد 500 نفر به صورت داوطلبانه، به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده هاي پژوهش از طريق مقياس روابط ابژه، مقياس تروماي دوران كودكي و مقياس درد ذهني جمع آوري شد. تجزيه وتحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري همبستگي پيرسون و مدل سازي معادلات ساختاري انجام گرفت. نتايج نشان داد مدل پيش بيني افسردگي ماليخوليايي بر اساس نقش روابط ابژه و تروماي دوران كودكي با ميانجي گري درد ذهني برازش مناسبي دارد. همچنين تأثير غير مستقيم روابط ابژه و تروماي دوران كودكي از طريق درد ذهني و تأثير مستقيم درد ذهني بر افسردگي ماليخوليايي تأييد شد. منطبق با يافته هاي اين پژوهش، روابط معيوب والديني در دوران كودكي و تجربۀ غفلت و سوء استفاده، احتمالاً مي تواند از عوامل مؤثر در بروز افسردگي ماليخوليايي باشد. لذا، توجه به اين عوامل مي تواند راهنمايي براي مشاورين و والدين، براي پيشگيري از ابتلا به افسردگي ماليخوليايي باشد.