رابطه باورهاي ارتباطي غيرمنطقي و دلزدگي زناشويي: نقش ميانجيگر راهبردهاي سازش نايافته تنظيم شناختي هيجان

مقدمه:يكي ‌ازعواملي ‌كه سبب‌كاهش‌ ثبات وكيفيت زندگي زناشويي مي‌شود، وقوع پديده دلزدگي زناشويي‌است.ازاين رو، هرگونه تلاش براي حفاظت از روابط زوجين در برابر آسيب‌هاي احتمالي لازم و ارزشمند است. براين‌اساس، ﻫﺪف ‌از ﭘﮋوﻫﺶﺣﺎﺿﺮ، بررسي نقش ميانجي‌گر راهبردهاي سازش‌نايافته تنظيم شناختي هيجان در رابطه بين باورهاي ارتباطي غيرمنطقي و دلزدگي زناشويي ﺑﻮد.روش‌كار: روشِ پژوهش از نوع توصيفي-همبستگي و از منظر هدف، بنيادي بود.حجم نمونه شامل300 نفر از زنان متأهل شهرتهران بودكه به روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند.جهت‌گردآوري داده‌هاي پژوهش ازپرسشنامه‌هاي دلزدگي زناشويي پاينز(CBM)، باورهاي ارتباطي ايدلسون و اپشتاين(IRB) و تنظيم شناختي هيجان‌ گارنفسكي، كرايج و اسپينهون (CERQ) استفاده شد.درنهايت، داده‌ها با روش همبستگي پيرسون و تحليل مسير مورد تجزيه و تحليل قرارگرفت.نتايج: نتايج تحليل ميانجي نشان داد كه اثر مستقيم باورهاي ارتباطي غيرمنطقي بر دلزدگي زناشويي (0.396 β=؛ 0.05 p) معنادار بود. اثر غيرمستقيم باورهاي ارتباطي غيرمنطقي بر دلزدگي زناشويي از طريق راهبردهاي سازش‌نايافته تنظيم شناختي هيجان نيز معنادار بود (0.061= β ؛0.05 p). بنابراين راهبردهاي سازش نايافته تنظيم شناختي هيجان در رابطه بين دلزدگي و باور ارتباطي نقش ميانجي‌گري جزيي را ايفا مي‌نمايد.نتيجه‌گيري: باتوجه به يافته‌هاي پژوهش مي‌توان اذعان نمودكه باورهاي ارتباطي و راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان بركيفيت و ثبات زندگي زوج‌ها نقش مهم و تاثيرگذاري دارند؛چراكه ﻛﻤﺒﻮﺩﻫﺎﻱ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭﻛﻔﺎﻳﺖ‌ﻫﺎﻱ ﻋﺎﻃﻔﻲ ﻭ ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ زوجين ﺩﺭﻛﻨﺎﺭ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﻱ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﻣﻲ‌ﺗﻮﺍﻧﺪ مانعي ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﻱ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺻﻤﻴﻤﻲ ﻭ ﺩﺭﻙ صحيح ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ وكاهش رضايتمندي زوجين شود، لذامي‌توان از نتايج اين پژوهش درجهت تشخيص زودهنگام دلزدگي زناشويي و پيشگيري از بروزآن استفاده نمود.