ارتباط دنياگرايي با اعتقادات مذهبي و سلامت روان دانشجويان ورزشكار و غير ورزشكار

مقدمه: دنيا گرايي به سبب اثر گذاري در حوزه اعتقاد و باور انسان به خداوند، قيامت و ديگر امور معنوي مي تواند سلامت انسان را در حوزه هاي گوناگون فردي و اجتماعي به خطر افكند. هدف از اين پژوهش، بررسي ارتباط دنياگرايي با اعتقادات مذهبي و سلامت روان دانشجويان ورزشكار و غير ورزشكار دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوي مي باشد.روش كار:  پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي مي باشد. 400 نفر از دانشجويان در دو گروه ورزشكار و غيرورزشكار به طور تصادفي انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده ها از سه پرسشنامه دنياگرايي اكبري (1382)، سلامت روان گلدبرگ (1972) و نگرش مذهبي سراج زاده (1377) استفاده گرديد. پايايي پرسشنامه دنياگرايي 0.89، سلامت روان 0.83 و نگرش مذهبي 0.78 از طريق آلفاي كرونباخ برآورد شد. داده ها توسط نرم افزار spss22 و از طريق آزمون پيرسون وآزمون تي مستقل مورد تحليل قرار گرفت.نتايج: نتايج نشان داد كه بين دنيا گرايي با اعتقادات مذهبي و سلامت روان دانشجويان ورزشكار و غيرورزشكار رابطه­ي معكوس و معني داري وجود دارد. همچنين تفاوت معني داري بين دنياگرايي دانشجويان ورزشكار و غيرورزشكار مشاهده نشد درحاليكه بين سلامت روان و  اعتقادات مذهبي دانشجويان ورزشكار و غير ورزشكار تفاوت معني­داري وجود دارد.نتيجه گيري: افرادي كه به طور منظم و مداوم ورزش ميكنند، همواره احساس سلامت و تندرستي كرده و اغلب به دور از هرگونه بيماري، ضعف و سستي اند و اينگونه فعاليت ها به كاهش هيجانات روحي و افزايش كيفيت زندگي منجر مي شود.