مدل ساختاري رابطه سرمايه روانشناختي و حمايت اجتماعي ادراك شده با اضطراب از طريق ميانجي‌گري تحليل رفتگي شغلي در پرستاران زن

مقدمه : پژوهش حاضر با هدف بررسي مدل ساختاري رابطه سرمايه روانشناختي و حمايت اجتماعي ادراك شده با اضطراب از طريق ميانجي گري تحليل رفتگي شغلي در پرستاران زن انجام شده است.روش كار: اين تحقيق بر اساس هدف از نوع كاربردي و از نظر شيوه گردآوري اطلاعات، تحقيقي توصيفي از نوع همبستگي و مدل يابي معادلات ساختاري است و جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي پرستاران زن شاغل در بيمارستان هاي دولتي و خصوصي شهرستان رشت در سال 1398 به تعداد 700  نفر است. از بين جامعه پژوهش نمونه اي به حجم  320  نفر با توجه به جدول مورگان، پيشينه پژوهش هاي مرتبط با موضوع پژوهش، ملاك ورود و خروج پژوهش و با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس از بيمارستان هاي دولتي پورسينا، رازي، رسول اكرم (ص)، اميرالمومنين، ولايت و الزهرا (س) همچنين بيمارستان هاي خصوصي پارس، گيل، آريا، فاميلي، و قائم (ع)  به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه هاي سرمايه روانشناختي لوتانز (2007)، پرسشنامه حمايت اجتماعي ادراك شده چند بعدي زيمت و همكاران (1998)، پرسشنامه تحليل رفتگي شغلي مسلش و لايتر (2015) و  مقياس خود سنجي اضطراب زانك (1971) پاسخ دادند. براي پاسخ به فرضيه هاي پژوهش، از ضريب همبستگي پيرسون و مدل يابي معادلات ساختاري به روش بيشينه احتمال به كمك نرم افزار Spss22 و  AMOS22استفاده شد. نتايج : يافته ها نشان داد كه اثر مستقيم تحليل رفتگي شغلي بر اين متغير (0.27) مثبت و در سطح 0.001 معني دار مي باشد. اثر مستقيم سرمايه روانشناختي (0.19-) و حمايت اجتماعي (0.43-) بر تحليل رفتگي شغلي منفي و در سطح 0.001 معني دار است. سرمايه روانشناختي و حمايت اجتماعي نيز در مجموع 25 درصد از تغييرات تحليل رفتگي شغلي را تبيين مي كنند.نتيجه گيري : در پژوهش حاضر سرمايه روانشناختي و حمايت اجتماعي با تحليل رفتگي شغلي يك ارتباط معكوس دارد.