مقايسه اثربخشي تحريك الكتريكي مغز از روي جمجمه و درمان شناختي-رفتاري بر علائم وسواسي، باورهاي وسواسي و احساس گناه در افراد مبتلا به اختلال وسواسي-جبري

مقدمه: هدف اين پژوهش، مقايسه اثربخشي تحريك الكتريكي مغز از روي جمجمه و درمان شناختي-رفتاري بر علائم وسواسي، باورهاي وسواسي و احساس گناه در افراد مبتلا به اختلال وسواسي-جبري شهر تهران بود.روش كار: روش پژوهش از نوع پژوهش هاي نيمه آزمايشي (طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل) است. جامعه آماري شامل كليه مراجعين مبتلا به اختلال وسواسي-جبري مراجعه كننده به مراكز روان‌پزشكي و خدمات روان شناسي و مشاوره در سطح شهر تهران بود. 30 نفر مورد ارزيابي قرارگرفتند كه به سه گروه تقسيم شدند (دو گروه آزمايشي و يك گروه كنترل). گروه آزمايش اول، به مدت 24 جلسه 20 دقيقه اي، تحريك الكتريكي مغز از روي جمجمه را دريافت كرد. در گروه آزمايشي دوم، به مدت 10 جلسه 90 دقيقه اي، درمان شناختي-رفتاري انجام شد و گروه كنترل نيز هيچ مداخله اي دريافت نكرد. اين مطالعه در شهر تهران در سال  2019 انجام شد. داده هاي پژوهش با استفاده از مقياس هاي وسواس ييل براون (1986)، پرسشنامه باورهاي وسواسي (2011) و احساس گناه كوگلر و جونز (1998)، جمع آوري شدند. جهت تحليل داده‌ها با استفاده از SPSS-V.21، از تحليل كوواريانس يك متغيري (آنكوا) و تحليل كوواريانس چند متغيري (مانكوا) استفاده شد.نتايج: يافته ها نشان داد كه هر دو درمان تحريك الكتريكي مغز از روي جمجمه و درمان شناختي-رفتاري، به‌صورت جداگانه باعث كاهش علائم وسواسي، باورهاي وسواسي و احساس گناه در افراد مبتلا به اختلال وسواسي-جبري شده‌اند (P 0.05).نتيجه گيري: از بين دو درمان، درمان تحريك الكتريكي مغز از روي جمجمه در كاهش علائم وسواسي و احساس گناه مؤثرتر از درمان شناختي-رفتاري بوده است، ولي در كاهش باورهاي وسواسي درمان شناختي-رفتاري مؤثرتر بوده است.