مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر سبك زندگي آدلري و اميددرماني بر انسجام رواني و همدلي در بيماران مبتلا به اسكلروزيس چندگانه شهر تهران

هدف: مطالعه حاضر با هدف مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر سبك زندگي آدلري و اميد درماني بر انسجام رواني و همدلي در بيماران مبتلا به اسكلروزيس چندگانه شهر تهران انجام شد.روش كارروش مطالعه نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه زنان و مردان مبتلا به اسكلروزيس چندگانه بودند كه در انجمن ام اس تهران تشكيل پرونده داده بودند. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس 45 بيمار انتخاب شدند و به طور تصادفي و به تساوي به سه گروه اميددرماني، درمان مبتني بر سبك زندگي آدلري و گروه كنترل اختصاص داده شدند. ابزار جمع آوري داده ها مقياس انسجام رواني آنتونووسكي (1993) و پرسشنامه همدلي ديويس (1983) بودند. گروه هاي آزمايش طي هشت جلسه دوساعته مداخله اميد درماني و مداخله سبك زندگي آدلري قرار گرفتند و گروه كنترل مداخله اي دريافت نكرد.نتايجتجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيري نشان داد اميد درماني بر انسجام رواني و همدلي بيماران مبتلا به اسكلروزيس چندگانه موثر است (0.01 P). درمان مبتني بر سبك زندگي آدلري بر انسجام رواني و همدلي بيماران مبتلا به اسكلروزيس چندگانه موثر است (0.01 P). اين نتايج در دوره پيگيري حفظ شدند.نتيجه گيريبه مشاوران و روان درمان گران پيشنهاد ‌‌‌‌‌مي‌شود كه اين درمان‌‌‌‌‌ها را در درازمدت براي افزايش انسجام رواني و همدلي بيماران مبتلا به اسكلروزيس چندگانه به كارگيرند.