تاثيرگروه‌درماني شناختي‌رفتاري بر ميزان تجربه، بيان، و كنترل خشم، كيفيت زندگي، و شدت ضايعات در مبتلايان پسوريازيس

مقدمه:پژوهش‌هاي متعددي ﺑﺮ ﻣﻨﺸﺎء روانﺗﻨﻲ ﺑﻴﻤﺎري پسوريازيس ﺗﺎﻛﻴﺪ كرده، و بازداري عواطف منفي را از ﻋﻮاﻣﻞ عمدۀ آﻏﺎزﮔﺮ و/ﻳﺎ ﺗﺸﺪﻳﺪﻛﻨﻨﺪۀ روﻧﺪ آن دانسته‌‌اند. مطالعه ما با رويكرد سايكودرماتولوژيك و با هدف بررسي تاثير گروه‌درماني شناختي‌رفتاري بر روي وجوه گوناگون خشم، نماي باليني بيماري و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به پسوريازيس، و كشف رابطۀ تغيير كنترل دروني خشم و سركوب خشم با تغيير تظاهرات باليني اين بيماري انجام شد.روش كار:اين مطالعه يك پژوهش ‌نيمه‌تجربي بر روي 30 بيمار 17 تا 60 سالۀ مبتلا به پسوريازيس جلدي بود كه طي آبان تا بهمن 1398 در مشهد انجام گرديد. بيماران پس از كسب رضايت كتبي آگاهانه به‌روش تصادفي به دو گروه آزمون (مداخلۀ درماني درماتولوژي بعلاوۀ گروه‌درماني شناختي‌رفتاري) و كنترل (فقط مداخلۀ درماني درماتولوژي) تقسيم گشتند. سياهۀ حالت صفت، بيانِ خشم 2، پرسشنامۀ كيفيت زندگي بيماران پوستي و شاخص شدت وسعت پسوريازيس براي افراد هر دو گروه در ابتداي درمان تكميل گرديد، سپس هر دو گروه بمدت 8 هفته پروتكل درماني درماتولوژي را گذراندند و 15 نفر بيماران گروه آزمون، 10 جلسۀ 90 دقيقه‌اي «گروه‌درماني شناختي‌رفتاري براي بيماري پسوريازيس» را نيز طي ‌كردند. در پايان مطالعه، متغيرها دوباره ارزيابي گرديد و داده‌ها آناليز شد.نتايج:براساس نتايج اين پژوهش، گروه‌درماني شناختي‌رفتاري بر كاهش احساس خشم، كاهش سركوب و درون‌ريزي خشم، كاهش كنترل بيرون‌ريزي خشم، افزايش كنترل دروني خشم، بهبود كيفيت زندگي، و كاهش وسعت شدت ضايعات پوستي در بيماران مبتلا به پسوريازيس موثر يافته شد. همچنين در بين كلّ افراد جامعه پژوهش، همبستگي مثبتي بين تغييرات سركوب و درون‌ريزي خشم با تغييرات وسعت شدت ضايعات پوستي، و همبستگي منفي بين كنترل دروني خشم با وسعت شدت ضايعات پوستي مشاهده گرديد.  نتيجه‌گيري:اين يافته‌ها نقش مهم امر روان‌تني در درمان مبتلايان پسوريازيس را آشكار مي‌كند و نشان مي‌دهد كه گروه‌درماني شناختي‌رفتاري روشي موثر در بهبود آنان در ابعاد جسمي و رواني و اجتماعي است.