عنوان مقاله :
نقش باورهاي خودكارآمدي در فرايند يادگيري زبان با توجه به مهارتهاي زباني: رويكرد روان شناسي زبان
پديد آورندگان :
حضرتي ، يوسف دانشگاه پيام نور مركز تهران - گروه زبان شناسي
كليدواژه :
باورهاي خودكارآمدي , فرايند يادگيري , مهارتهاي زباني , روان شناسي زبان
چكيده فارسي :
مقدمه: نگاهي نو به علوم از جمله نگاه روان شناختي به كاركردهاي شناختي ذهن از جمله زبان از تحقيقات مورد علاقه دانشمندان ميباشد. بنابراين، هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش باورهاي خودكارآمدي در فرايند يادگيري زبان با توجه به مهارتهاي زباني ميباشد.روش كار: روش تحقيق توصيفي همبستگي ميباشد. جامعه آماري تحقيق فراگيران زبان موسسه سفير 8 تا 11 ساله شهر مشهد در سال 1399 ميباشد كه 112 نفر از آنها به روش نمونه گيري تصادفي ساده بهعنوان نمونه انتخاب شدند. بهمنظور جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي استاندارد آزمون رشد زبان نيوكامر و هاميل (1998) و باورهاي خودكارآمدي تحصيلي (ASEBQ) استفاده شد. جهت تجزيهوتحليل داده ها از آزمون آماري پيرسون استفاده گرديد و نرم افزار مورد استفاده SPSS نسخه 25 بود. نتايج: نتايج نشان داد كه بين باورهاي خودكارآمدي و مولفههاي مهارتهاي زباني (زبان گفتاري، گوش دادن، سازمان دهي، صحبت كردن، معناشناسي و نحو) رابطه مثبت و معني داري وجود دارد (0.001≥P).نتيجهگيري: به نظر ميرسد كه متغير روان شناختي باورهاي خودكارآمدي ميتواند روي مهارتهاي زباني اين دامنه سني اثرگذار باشد. در اين راستا در جهت بالا رفتن اعتبار بيروني تحقيق پيشنهاد ميگردد تحقيقات بيشتري صورت گيرد.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد