اثر خودكارامدي و سرمايه هاي روانشناختي بر اضطراب امتحان دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان بابل

مقدمه: اضطراب امتحان از مهمترين شاخصه ها در اختلال يادگيري دانش‌آموزان ميباشد و خودكارامدي و سرمايه هاي روانشناختي، دانش‌آموزان را قادر مي‌سازد تا علاوه بر مقابله بهتر در برابر موقيت هاي استرس زا، در برابر مشكلات از توان بالايي برخوردار باشند. اين پژوهش با هدف مدل يابي روابط ساختاري بين خودكارامدي، سرمايه‌هاي روانشناختي و اضطراب تحصيلي دانش‌آموزان انجام شد.روش كار: روش انجام پژوهش حاضر از نوع همبستگي بود. جامعه آماري كليه دانش‌آموزان متوسطه دوم سال تحصيلي 1398-1399در شهرستان بابل شامل 15300 دانش‌آموز بوده و تعداد نمونه آماري بر اساس فرمول كوكران، 375 نفر تعيين شد. براي سنجش متغير خودكارامدي، سرمايه هاي روانشناختي و اضطراب امتحان به ترتيب از پرسشنامه سرمايه‌هاي روانشناختي لوتانز و همكاران (2007) و پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون و مندلر (1952) استفاده شد. داده‌هاي پژوهش حاضر به كمك نرم‌افزارهاي آماري SPSS نسخه 22 و LISREL و با استفاده از شاخص‌هاي آمار توصيفي، ضريب همبستگي پيرسون و مدل‌يابي معادلات ساختاري تحليل شد.نتايج: نتايج نشان داد كه ضريب مسير بين اميد با اضطراب امتحان (P 0.001, β = 0.14) منفي و معني‌دار، ضريب مسير بين خوشبيني با اضطراب امتحان (P 0.001, 0.07 - = β) منفي و معني‌دار، ضريب مسير بين تاب‌آوري با اضطراب امتحان (P 0.001, 26 -0/ β=) منفي و معني‌دار و ضريب مسير بين خودكارامدي با اضطراب امتحان (P 0.001 , Β = -0.31 منفي و معني‌دار بود.همچنين با توجه به اين كه نسبت خي دو به درجه آزادي كمتر از 3 ، ميزان rmsea نزديك به صفر و مقادير agfi ، gfi و cfi نزديك به يك بودند؛ مدل ارائه شده از برازش خوبي برخوردار بود. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته هاي اين پژوهش، خودكارامدي و مولفه‌هاي سرمايه روانشناختي در كاهش اضطراب امتحان دانش آموزان اثر دارد و موجب مي شود تا دانش آموزان از لحاظ رواني، آمادگي مواجهه با امتحان را داشته باشند.