بررسي اپيدميولوژيك مقاومت آنتي‌بيوتيكي در بيماران با عفونت‌هاي ادراري اكتسابي از جامعه منجر به بستري در بيمارستان در طي سال‌هاي ۹۹-۹۸

مقدمهعفونت‌هاي مجاري ادراري از بيماري‌هاي شايع و يكي از معضلات بهداشتي محسوب مي‎شود كه بار اقتصادي كلاني دارد مقاومت آنتي‌بيوتيكي در ميان پاتوژن‌هاي ادراري رو به افزايش است و چالشي براي پزشكان محسوب مي‌شود. هدف از مطالعه حاضر بررسي اپيدميولوژيك مقاومت آنتي‌بيوتيكي در بيماران با عفونت‎هاي ادراري اكتسابي از جامعه منجر به بستري در بيمارستان امام‌رضا (ع) مشهد در طي سال‌هاي ۹۹-۹۸ مي‌باشد.روش كاردر اين مطالعه مقطعي-توصيفي نمونه ادراري بيماران بستري در ۷۲ ساعت اول در بيمارستان امام‌رضا جمع‎آوري شد، با روش لوپ استاندارد در محيط‎هاي بلاد آگار و مك كانكي كشت داده شدند. بعد از انكوباسيون، نمونه‎هاي با شمارش كلني ۱۰۵≥  در ميلي‎ليتر به عنوان كشت مثبت تلقي گرديد. سپس افراد به گروه‎هاي مختلف تقسيم شدند و داده‎ها با كمك نرم افزارSPSS  تجزيه و تحليل شدند .نتايجاز ۴۱۶ نمونه جمع‌آوري شده ۲۴۹ نمونه كشت مثبت داشتند. ۸/۸۶٪  باكتري‎ها گرم منفي بودند ۶/۵۰٪  موارد اشرشياكلي بود و پس از آن شايع‎ترين ارگانيسم‌ها به ترتيب شامل كانديدا آلبيكنز، سودوموناس آئروژينوزا و كلبسيلا پنومونيه بودند. شايع‎ترين ارگانيسم گرم مثبت انتروكوكوس بود .مقاومت نسبت به حداقل يك آنتي‌بيوتيك در ۹۱٪ موارد يافت شد. بيشترين مقاومت سويه‌هاي اشرشياكلي نسبت به سفوتاكسيم، سفتازيديم، كوتريموكسازول و سيپروفلوكساسين گزارش شد. بيشترين ميزان حساسيت نسبت به آميكاسين مشاهده شد.نتيجه گيريتفاوت چشمگيري بين گروه‎هاي مختلف مورد بررسي از نظر شيوع پاتوژن‌هاي ادراري با جمعيت عمومي وجود ندارد. مؤثرترين آنتي‌بيوتيك‎ها آميكاسين، نيتروفورانتوئين، جنتامايسين، ايمي پنم و مروپنم هستند.