اثربخشي درمان شناختي رفتاري بر تأثير بهزيستي ذهني بيماران بهبود يافته پاندوميك كرونا (COVID-19) در اوج همه‌گيري

مقدمه: مطالعه حاضر به بررسي اثربخشي درمان شناختي رفتاري بر بهزيستي ذهني بيماران بهبوديافته كرونا (covid -19) در اوج همه گيري به انجام رسيد. روش كار: پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با پيش آزمون –پس آزمون و گروه كنترل بوده، جامعه آماري كليه بيماران بهبود يافته پاندوميك كرونا در اوج همه‌گيري در شهر اصفهان بصورت نمونه‌گيري هدفمند و تعداد 30نفر و شمارش تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه (هرگروه 15نفر)جايگزين شدند. پس از پيش آزمون گروه آزمايش و اجراي درمان‌هاي شناختي رفتاري در 12جلسه پس آزمون اجرا شد. دادها با پرسشنامه‌هاي بهزيستي ذهني وارويك و ادينبور (2007) جمع آوري گرديد. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي ميانگين و انحراف استاندارد وآماراستنباطي كواريانس و با نرم افزارspss-20 تجزيه و تحليل شد. نتايج: داده‌ها نشان داد كه درمان شناختي رفتاري به عنوان درمان اثر گذارمنجر به افزايش بهزيستي ذهني روانشناختي (p %1) مانند خوشبيني، روابط مثبت با ديگران، انرژيك بودن بيماران بهبود يافته پاندوميك كرونا (covid - 19) بشمار مي‌آيد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده اين فرضيه كه «درمان شناختي رفتاري بر بهزيستي ذهني (خوش بيني، روابط مثبت با ديگران، انرژيك بودن) همه گيري بيماران بهبود يافته پاندوميك كرونا (COVID-19) در اوج همه گيري تاثير دارد»، تاييد مي شود.