پيش بيني استرس شغلي براساس جوسازماني، هوش هيجاني و تيپ هاي شخصيتي

مقدمه: تحقيقات در ارتباط با حوزه روان شناسي مورد علاقه بسياري از دانشمندان در راستاي بهره وري سازماني مي‌باشد. بنابراين هدف از پژوهش حاضر پيش بيني استرس شغلي براساس جوسازماني، هوش هيجاني و تيپ هاي شخصيتي بود.روش كار: روش پژوهش توصيفي - همبستگي و جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي‌كارمندان شاغل در ادارات برق مناطق 22 گانه تهران بزرگ در سال 1398 بود. بدين منظور از بين كاركنان مناطق 22 گانه تهران بزرگ با روش خوشه اي تصادفي 13 منطقه انتخاب شد و تعداد كل كاركنان اين 13 منطقه 316 نفر بود كه همه آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه استرس شغليHSE (1990)، جو سازماني‌هالپين و كرافت (1963)، هوش هيجاني سيبريا شرينگ (1998)، تيپ شخصيتي نئو (2005) استفاده شد. براي تحليل داده‌ها از همبستگي پيرسون و نرم افزار SPSS-26 استفاده شد.نتايج: جو سازماني اثر مستقيم (0.39-=β) و معناداري بر استرس شغلي داشت (0.01 p). جوسازماني نقش ميانجيگرانه معناداري در رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي با بر استرس شغلي دارد. هوش هيجاني (0.08-=β) بر كاهش استرس شغلي تاثير مستقيم و معني داري دارد (0.049=p). اثر غيرمستقيم هوش هيجاني به واسطه جوسازماني بر استرس شغلي معنادار است (0.05 p).نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي به دست آمده مي‌توان گفت تيپ هاي شخصيتي و هوش هيجاني با ميانجيگري جوسازماني بر استرس شغلي تاثير دارند.