بررسي اثربخشي الگوي مشاوره اي پيشگيري از طلاق بر رضايت زناشويي در ازدواج هاي زود هنگام

مقدمه: با توجه به اينكه عدم آگاهي نسبت به ازدواج و نداشتن اطلاعات كافي منجر به جدايي زوجين مي گردد؛ بنابراين هدف از تحقيق حاضر بررسي اثربخشي الگوي مشاوره اي پيشگيري از طلاق بر رضايت زناشويي در ازدواج هاي زود هنگام بود.روش كار: روش تحقيق نيمه تجربي و طرح تحقيق پيش آزمون، پس آزمون با گروه هاي كنترل و تجربي بود. جامعه آماري پژوهش را متقاضيان طلاق مراجعه كننده به دادگستري مشهد تشكيل دادند. روش نمونه گيري هدفمند و در دسترس با توجه به معيارهاي ورود و خروج از جمله سن زير 18 سال بود. نمونه آماري تحقيق 30 نفر بودند كه به صورت تصادفي ساده به دو گروه 15 نفري تجربي و كنترل تقسيم شدند. ابزارهاي تحقيق را پرسشنامه رضايت زناشويي و پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات جمعيت شناختي تشكيل دادند. جهت تجزيه تحليل داده ها در بخش امار توصيفي از ميانگين و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطي از تحليل كواريانس استفاده شد. سطخ معني داري 0/05 در نظر گرفته شد. از نرم افزار SPSS نسخه 24 جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد.نتايج: يافته هاي تحقيق  نشان داد كه تأثير پيش آزمون بر پس آزمون معنادار است ((F=92.75, P≤0.05) همچنين، پس از حذف اثرات پيش آزمون، تفاوت هاي ناشي از عضويت گروهي نيز معنادار است (F=60.83, P≤0.05). با توجه به اينكه ميزان تأثير عمل آزمايشي 0/62 مي باشد  بين گروه كنترل و آزمايشي تغيير معني داري وجود دارد.نتيجه گيري: بهره مندي زوجين از «مشاوره قبل از ازدواج» و «مشاوره قبل از طلاق» مي تواند نقش مهمي در موفقيت ازدواج داشته باشد. بعبارتي الگوي مشاوره اي قبل از طلاق مي تواند رضايت زناشويي زوجين را افزايش دهد.