بررسي اثر چرخه ي خشك و ترشدن در نفو ذپذيري خاك ماسه ي رس‌دار

در نوشتار حاضر، تغييرات ايجاد شده در نفوذپذيري خاك‌هاي ماسه‌يي رس‌دار با احتمال واقع شدن آن‌ها براي مدت‌طولاني در معرض خشكسالي بررسي شده است. خاك استفاده شده براي مطالعه‌ي حاضر، تركيب ماسه‌ي فيروزكوه كد ۱۶۱ و رس كائولن با ۲۰ و ۳۰ درصد وزني ماسه بوده است. آزمايش‌هاي نفوذپذيري در دو مسير خشك‌شدگي و ترشدگي با دستگاه سه‌محوري بر روي نمونه‌ها انجام شده است. نتايج آزمايش‌ها نشان دادند كه خشك‌شدگي و ترشدگي در نفوذپذيري نمونه‌ها در ابتداي عبور آب، به دليل ايجاد ترك‌هاي ناشي از خشك شدن تأثير قابل توجهي دارد و با گذشت زمان و جذب مجدد رطوبت توسط خاك، نفوذپذيري كاهش مي‌يابد و به عدد ثابتي ميل مي‌كند. همچنين نمونه‌هايي كه در مسير خشك و تر شدن واقع شده بودند، نسبت به نمونه‌ي ساخته شده با رطوبت بهينه به دليل ايجاد درز و ترك، نفوذپذيري بيشتري نشان داده‌اند. براي مثال، در ابتداي ورود آب به نمونه‌ي كاملاً خشك، ضريب نفوذپذيري آن نسبت به نمونه با رطوبت بهينه برابر 1/8 و 2/5 به ترتيب براي نمونه‌هاي حاوي ۲۰ و ۳۰ درصد رس بوده است. از طرفي آزمايش‌ها نشان دادند كه لزوماً نمونه‌ي كاملاً خشك، بيشترين نفوذپذيري را ندارد.