تزريق پذيري محلول نانو سيليس كلوئيدي در ماسه ي كربناته ي بوشهر با درصد لاي مختلف

در مطالعه‌ي حاضر، تزريق‌پذيري روي خاك كربناته‌ي خليج فارس (بوشهر) با محلول نانوسيليس با ساخت نمونه‌هاي يك متري بررسي شده است. نمونه‌هاي ماسه‌ي كربناته با ۵ تركيب مختلف لاي با درصدهاي (۰، ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰) و ۳ غلظت محلول با درصدهاي (۱۰، ۲۰ و ۳۰) تزريق شده‌اند، تا بتوان اثر عواملي، مانند: غلظت محلول، درصد ريزدانه و فشار تزريقي در ميزان تزريق‌پذيري، نفوذ، و ارتباط آنها با يكديگر را بررسي كرد. همچنين به منظور به دست آوردن غلظت بهينه‌ي تزريق، آزمايش‌هاي تك‌محوري با مقادير مختلف درصد لاي، ۳ درصد مختلف غلظت و در ۳ دوره‌ي عمل‌آوري انجام و مشاهده شد كه تثبيت مؤثر و تمامي غلظت‌ها تزريق‌پذير بوده است؛ به نحوي كه غلظت ۳۰٪، بهينه‌ي غلظت تزريقي است، كه بهترين نتيجه را در افزايش مقاومت داشته است. همچنين غلظت ۳۰٪ نسبت به غلظت ۱۰٪ ، به طور ميانگين ۴۰٪ افزايش مقاومت را در پي داشته است.