راه‌حل‌هاي جايگزين تخريب سكونتگاه‌هاي نابسامان شهري در ايران

اوضاع نامناسب در سكونتگاه‌هاي غيررسمي شامل مسكن نامتعارف، زيرساخت‌هاي محدود، آسيب‌پذيري بالا در برابر بلاياي طبيعي، مسائل زيست‌محيطي و بهداشتي، تراكم زياد جمعيت، مشكلات اجتماعي، كمبود امكانات و خدمات زندگي، اشتغال غيررسمي و تصرف غيرقانوني زمين، مديريت شهري را با چالش‌هاي جدي در ارائه خدمات شهري مواجه مي‌كند. همچنين محروميت اين مناطق از تسهيلات رايج در ساير بخش‌هاي شهر، آن‌ها را به كانون مسائل شهري مرتبط با توسعه پايدار تبديل مي‌كند. تخليه و تخريب اين مناطق از راهكارهاي متداولي است كه پيش روي مديران شهري قرار دارد. مقاله حاضر به بررسي تأثير تخليه‌هاي اجباري و پيشنهاد راهكارهاي جايگزين با روش اسنادي مي‌پردازد. نتايج نشان مي‌دهد كه راهكارهايي مانند تصرف مطمئن مسكن، به اشتراك گذاشتن زمين و اسكان مجدد مي‌توانند جايگزين تخريب باشند. بررسي‌ها نشان مي‌دهد مواجهه مديريت شهري با سكونتگاه‌هاي نابسامان شهري در ايران در قالب راهبرد ارتقاي محلات، اسكان مجدد و تضمين امنيت تصرف بوده است.