تحليل كاربري اراضي و اثرات آن بر تغييرات دماي سطح زمين،مطالعه موردي: شهرستان كرج

در اين پژوهش به بررسي تغييرات كاربري اراضي با دماي سطح زمين و خودهمبستگي فضايي با استفاده از شاخص موران و لكه‌هاي داغ جزيره حرارتي شهرستان كرج پرداخته ‌شده است‌. بدين منظور از تصاوير ماهواره‌اي لندست و سنجنده‌هاي (TM-OLI) سال‌هاي 2000 - 2018 بهره گرفته شد‌. ابتدا تصاوير مربوطه اخذ و پيش‌پردازش‌هاي لازم اعمال شد‌. سپس طبقه‌بندي با استفاده از روش شيءگرا و الگوريتم نزديك‌ترين همسايگي صورت گرفت و دماي سطح زمين با الگوريتم‌هاي پنجره مجزا و تك باندي استخراج شد‌. نتايج نشان داد كه زمين‌ باير در سال 2000 و 2018 به ترتيب با مقادير 46 - 44 (درجه سانتي‌گراد)، داراي بيش‌ترين دما مي‌باشند كه منـاطق باير حاشيه شهر به دليل عدم وجود پوشش گياهي، ظرفيت بالاي جذب گرما توسط خاك لخت، دمـاي سـطح زمـين بالايي را دارا مي‌باشند و كاربري مناطق آبي در سال 2000 و 2018 به ترتيب مقادير 38 - 25 (درجه سانتي‌گراد) را به خود اختصاص داده‌اند كه آب گرماي بيش‌تري را دفع و داراي دماي پايين‌تري مي‌باشد‌. همچنين نتايج نشان داد رابطه قوي بين كاربري اراضي و دما وجود دارد‌. سپس نتايج حاصل از تحليل خودهمبستگي فضايي با شاخص‌هاي موران جهاني نشان داد كه داده‌هاي دماي سطح زمين شهرستان كرج داراي ساختار فضايي بوده و به شكل خوشه‌اي توزيع ‌شده است‌. در نهايت با استفاده از شاخص تحليل لكه‌هاي داغ خوشه‌هاي گرم و سرد دماي سطح زمين شهرستان كرج استخراج شد‌. تحليل لكه‌هاي داغ تأييدي آشكار بر متمركز شدن و خوشه‌اي شدن دماي سطح زمين شهرستان كرج در فضا با افزايش دوره زماني بوده است‌.