تحليل توزيع فضايي كاربري‌هاي زمين شهري در شهر اهواز، مطالعه موردي: منطقه سه

اين مطالعه با هدف تحليل الگوي پراكنش كاربري ‌هاي زمين در منطقۀ سه شهر اهواز انجام شد. كاربري ‌هاي زمين در سطوح منطقه، ناحيه و محله با محاسبۀ كمي شاخص ‌هاي فشردگي، هيرشمن- هرفيندال، گسستگي، تنوع سيمپسون، آنتروپي، تراكم زمين ساخته شده و ابزارهاي تحليلي موجود در نرم افزار ArcGIS از جمله تحليل‌ هاي ANN، DD و GWR مورد ارزيابي قرار گرفتند. بنابراين تحقيق حاضر با هدفي كاربردي و روشي توصيفي انجام شد و داده‌ها با شيوه اي كتابخانه‌ ا‌‌ي جمع‌ آوري شدند. گفتني است كه تاكنون معدود ‌مطالعه ‌اي در ارتباط با ارزيابي الگوي توزيع كاربري‌ ها با استفاده از روش ‌هاي ‌به كار رفته و همچنين با مورد منطقه سه شهر اهواز انجام شده است. مطالعه نشان داد كه سرانۀ موجود كاربري ‌هاي زمين در منطقۀ سه شهر اهواز به ميزان 12 مترمربع از سرانۀ استاندارد بالاتر بود. ناحيۀ دو داراي ‌بيش‌ترين تراكم و فشردگي و ناحيۀ سه داراي ‌بيش‌ترين پراكندگي بود. با وجود اين، الگوي توزيع كاربري ‌هاي ناحيۀ سه، تركيب، تنوع، تمركز و پيوستگي ‌بيش‌تري را نشان داد. توزيع فضايي 46 درصد از كاربري ‌ها به صورت بسيار خوشه‌ اي و جهت ‌گيري كاربري ‌ها به سمت مركز منطقه، از مطلوبيت برخوردار بود. اين جهت ‌گيري موجب جذب جمعيت در مركز منطقه شد. به عنوان نتيجه، كاربري ‌هاي زمين در منطقۀ سه شهر اهواز از توزيع مناسبي برخوردار نيستند و لازم است طرحي براي ساماندهي كاربري اراضي چيده شود.