اثر مشغله شريك حسابرس بر كيفيت حسابرسي، تاخير گزارش حسابرس و هزينه سرمايه

هدف ما در اين پژوهش بررسي تاثير مشغله شريك حسابرس بر كيفيت حسابرسي، تاخير گزارش حسابرس و هزينه سرمايه مي باشد. در اين رابطه دو ديدگاه وجود دارد. گروهي بر اين باورند، حجم كار شريك حسابرس تجربه و دانش حسابرس را افزايش مي دهد و اثربخشي حسابرسي افزايش مي يابد (گل و همكاران، 2017). گروهي ديگر بر اين باورند كه مشغله شريك حسابرس باعث تاخير گزرش حسابرسي و كاهش كيفيت حسابرسي مي شود (دي فوند و ژانگ، 2014). و از طرف ديگر حجم كاري شريك حسابرس باعث افزايش هزينه سرمايه مي شود (حبيب و همكاران، 2018). ما در اين پژوهش قصد داريم تا موارد بيان شده را بررسي كنيم. براي بررسي فرضيه ها از داده هاي 165 شركت در طول دوره زماني 1391 تا 1400 استفاده كرديم. روش رگرسيوني مورد استفاده، رگرسيون چند متغيره مي باشد. براي اندازه گيري مشغله شريك حسابرس از معيارهاي جايگزين نسبت تعداد كار حسابرسي موسسه به تعداد شركاي موسسه، نسبت لگاريتم درآمد موسسه حسابرسي به تعداد شركاي موسسه حسابرسي، و نسبت سهم از بازار، براي كيفيت حسابرسي از مدل تعديل شده جونز (1991) و هزينه سرمايه از رابطه استون (2004) استفاده كرديم. بر اساس يافته‌ها، فرضيه اول، دوم و سوم تاييد شدند و مشغله شريك حسابرس با تاخير گزارش حسابرس و هزينه سرمايه رابطه مثبت و معنادار و با كيفيت حسابرسي رابطه منفي و معنادار دارد. مشغله شركاي حسابرسي باعث تاخير گزارش حسابرس، كاهش كيفيت حسابرسي و افزايش هزينه سرمايه مي شوند