رتبه بندي اعتباري مشتريان بانك ها در بازار سرمايه ايران

اعتبارسنجي دقيق و مبتني بر شرايط سبب افزايش ارزش بانك‌ها خواهد شد و چنانچه اين مهم به خوبي انجام نشود بانك‌ها با خطر ورشكستگي روبه‌رو مي‌شوند. هدف از اين پژوهش ارزيابي سودمندي اطلاعات گزارشگري مالي در مدل‌سازي رتبه‌بندي اعتباري مشتريان بانك‌ها در شركت‌هاي بورسي است. اين پژوهش كاربردي و از نوع توصيفي- تركيبي(اكتشافي، پيمايشي) است كه در دو مرحله انجام شد. مرحله اول شناسايي معيارها با تئوري داده بنياد به عنوان يك روش كيفي بود، مرحله دوم تعيين مدل رگرسيوني پيش بيني كننده تسهيلات بانكي در شركتهاي بورسي با روش ديمتل بود. در مرحله اول و دوم براي پاسخگويي به سوالات از نظرات 10 كارشناس خبره استفاده شد. در مرحله اول چهار محور اصلي شامل معيارهاي مالي، غير مالي، حاكميت شركتي و بازار براي رتبه بندي اعتباري مشتريان تبيين گرديد.در مرحله ديمتل سه فرضيه مشخص گرديد: فرضيه اول: بين عوامل مالي و تسهيلات بانكي دريافتي شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معني دار و مثبتي موجود بود. فرضيه دوم: بين اطلاعات بازار شركت و تسهيلات بانكي دريافتي شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معني دار و مثبتي موجود بود. فرضيه سوم: بين عوامل غيرمالي و تسهيلات بانكي دريافتي شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معني دار و مثبتي موجود بود. يافته‌هاي تحليل رگرسيوني فرضيه‌هاي فوق را در 64 شركت در طي دوره 5 ساله 1396 تا 1400 رد نكرد. بانك‌ها بايد در هنگام ارائه تسهيلات به مشخصات شركت‌ها در شرايط موجود توجه نمايند.