تحول نفس در مسير سعادت از منظر فارابي

صاحبان انديشه ديدگاه‌هاي مختلفي را در باب كمال نفس ارائه داده‌اند و سعي در كشف حقيقت آن داشته‌اند. فارابي تصوير جامعي از تحولات نفس در انسان سعادتمند را در خلال كسب فضائل ترسيم مي‌كند و با استدلالات فلسفي، حقايق ديني پيرامون سعادت را به تحرير در مي‌آورد. او غايت آدمي را در دستيابي به سعادت قصوايي مي‌داند كه از رهگذر كسب فضائل در عالم طبيعت محقق مي‌گردد. گرچه نفس به مدد ماده و قواي مادي امكان دستيابي به سعادت را دارد ولي سعادت نهايي او در بي‌نيازي از همان ماده و عوارض و آن مي‌داند. او گرچه از عقل به عنوان ابزاري براي نفس در جهت دستيابي به سعادت بهره مي‌برد، اما در نهايت سعادت را صرفاً عقلي نمي‌داند بلكه با بهره‌گيري از قدرت تفكر در انجام اعمال متناسب اخلاقي و تأمل در افكار و اعمال، حال نفس را در زندگي نخستين و پسين به آگاهي حقيقي او پيوند مي‌زند.