بررسي تأثير مداخله آموزشي به روش يادگيري مبتني بر مورد بر حساسيت و شجاعت اخلاقي دانشجويان پرستاري

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير آموزش با استفاده از روش يادگيري مبتني بر مورد Case base Learning بر سطح حساسيت و شجاعت اخلاقي دانشجويان پرستاري انجام شد.روش بررسي: مطالعه حاضر نيمه تجربي با گروه كنترل غير هم‌ارز است. جامعه پژوهش شامل دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي مي‌باشد كه به صورت سرشماري وارد مطالعه شدند (۶۱ نفر). برنامه آموزشي طراحي شد و روش اصلي يادگيري مبتني بر مورد Case base Learning(CBL) بود. از پرسشنامه حساسيت اخلاقي لاتزن جهت بررسي سطح حساسيت اخلاقي و از پرسشنامه سكركا جهت تعيين سطح شجاعت اخلاقي استفاده شد. دانشجويان قبل و دو مرتبه بعد از مداخلات آموزشي پرسشنامه‌ها را تكميل كردند. داده‌ها با آزمون‌هاي توصيفي و تحليلي (Pearson, RM-ANOVA) آناليز شد. نتايج: تعداد ۶۱ نفر از دانشجويان در مطالعه حاضر شركت كردند. ۲۹ نفر در گروه مداخله و ۳۲ نفر در گروه كنترل قرار داشتند. ميانگين سني شركت‌كنندگان 18.41 ± 0.49 بود. نمرات حساسيت اخلاقي دانشجويان به صورت معني‌داري در گروه مداخله و كنترل در طول زمان (يك هفته و سه ماه بعد مداخله) نسبت به قبل از مداخله تغيير كرده است (p-value= 0.02). در مورد نمرات شهامت اخلاقي اگرچه بهبود داشت اما تغيير معناداري بين گروه مداخله و كنترل قبل و يك  هفته و سه ماه بعد از مداخله گزارش نشده است (p-value =0.82).نتيجه‌گيري: نتايج حاضر نشان داد مداخله آموزش با استفاده از روش يادگيري مبتني بر مورد، موجب بهبود حساسيت اخلاقي دانشجويان و حفظ آن در طول زمان شد اما بهبود شجاعت اخلاقي در طول زمان بصورت معني داري گزارش نشده است.