بررسي علل ترك حرفه در دانش آموختگان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي تهران: مطالعه‌اي تركيبي

مقدمه: پرستاري، به‌عنوان يكي از اركان اصلي نظام سلامت، با چالش‌هايي همچون ترك حرفه و عدم تمايل به ادامه تحصيل دانش‌آموختگان مواجه است كه مي‌تواند كيفيت خدمات درماني را تحت تأثير قرار دهد. بنابراين مطالعه حاضر با هدف «تبيين و تعيين علل ترك حرفه در دانش‌آموختگان مقطع كارشناسي پرستاري دانشگاه علوم پزشكي تهران» انجام شد تا با شناسايي اين عوامل، راهكارهايي براي كاهش اين چالش ارائه شود.روش بررسي: اين پژوهش در دو فاز كيفي و كمي اجرا شد. در فاز كيفي، مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته با 23 دانش‌آموخته پرستاري انجام و مصاحبه ها با رويكرد گرانهايم و لاندمن تحليل شد. فاز كمي بر اساس كدهاي كيفي و با استفاده از پرسشنامه‌هاي استاندارد ارتباط شغلي، حمايت اجتماعي درك‌شده و ارتباطات حرفه‌اي انجام شد.نتايج: در فاز كيفي، كدهاي استخراج شده در قالب دو دسته اصلي تقسيم بندي شدند: عوامل دروني (مانند فرسودگي شغلي، كاهش انگيزه، و نگرش منفي به آينده شغلي) و عوامل بيروني (مانند حقوق و مزاياي ناكافي، حمايت اجتماعي ضعيف و محيط كاري استرس‌زا). در فاز كمي، 78% از شركت‌كنندگان حمايت اجتماعي را ضعيف، 17.7% در حد متوسط و 4.3% در سطح خوب ارزيابي كردند. ميانگين نمره تنش شغلي 23.42 ± 180.05 بوده و كيفيت ارتباطات حرفه‌اي در 80.4% موارد ضعيف گزارش شد.نتيجه‌گيري: با توجه به وضعيت كمبود پرستاري در كشور، ضروري است كه حمايت اجتماعي، بازنگري كريكولوم مبتني بر نيازهاي جامعه، ارتقاي حقوق و مزاياي پرستاران مورد توجه قرار گيرد و مسؤلين براي اين امر برنامه ريزي كرده و اقدامات لازم را انجام دهند.