مقايسهٔ مؤلفه‌هاي ادراك از خدا و همدلي در بين مادران كودكان استثنايي (نابينا، ناشنوا، كم‌توان ‌ذهني)

زمينه و هدف: به‌طور معمول، تولد فرزند سازگاري‌هاي جديدي را در خانواده مي‌طلبد. آمدن نوزاد، علاوه‌بر مشكل‌هاي ويژه‌اي چون تغذيه، نگهداري، پرستاري و مانند آن، فشارهاي رواني بسياري را بر والدين تحميل مي‌كند. در اين بين همدلي و ادراك از خدا مي‌تواند تأثيرات مثبتي در كاهش فشارها براي مادران داشته باشد؛ لذا اين پژوهش با هدف مقايسهٔ مؤلفه‌هاي ادراك از خدا و همدلي در بين مادران كودكان استثنايي شهرستان اروميه انجام شد. روش‌بررسي: نوع روش ﺗﺤﻘﻴﻖ علي‌مقايسه‌اي بود. جامعهٔ آماري پژوهش حاضر را مادران كودكان كم‌توان ذهني و نابينا و ناشنوا تشكيل دادند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري دردسترس، تعداد ۱۵۰ نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. اﺑﺰار اﻧﺪازهﮔﻴﺮي، پرسشنامهٔ ۷۲سؤالي لارنس و پرسشنامهٔ داويس بود. براي انجام تجزيه‌وتحليل داده‌هاي آماري از آمار توصيفي شامل ميانگين و انحراف معيار و همچنين از تحليل واريانس، آزمون كلموگروف‌اسميرنف، آزمون لوين، آزمون باكس و آزمون كرويت‌بارتلت با نرم‌افزار SPSS استفاده شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از تحقيق نشان داد بين ميانگين حضور، چالش، پذيرش، خيرخواهي، تأثير، مشيت (مؤلفه‌هاي ادراك از خدا)، ديدگاه‌گرايي و آشفتگي شخصي (مؤلفه‌هاي همدلي) در سه گروه مادران كودكان استثنايي تفاوت معنا‌داري وجود نداشت؛ اما ميانگين دغدغهٔ همدلانه (مؤلفهٔ‌ همدلي) براي سه گروه جامعه متفاوت به‌دست آمد (۰٫۰۱۲=p). براساس آزمون تعقيبي LSD مشخص شد ميانگين دغدغهٔ همدلانه در دو گروه مادران كودكان كم‌توان ذهني و نابينا (۰٫۰۱۴=p) و همچنين مادران كودكان كم‌توان ذهني و ناشنوا از لحاظ آماري متفاوت است (۰٫۰۰۷=p). نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي پژوهش حاضر، دغدغهٔ همدلانه مادران كودكان ناشنوا بيشتر از مادران كودكان نابينا و مادران كودكان كم‌توان ذهني است؛ بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت مادران كودكان ناشنوا بيشتر از دو گروه ديگر نيازمند كمك و راهنمايي و مداخله‌هاي درماني درزمينهٔ همدلي هستند.