اثربخشي مهارت‌هاي ادراكي-حركتي بر عملكرد خواندن، نوشتن و رياضي دانش‌آموزان داراي اختلال يادگيري خاص

زمينه و هدف: دانش‌آموزان داراي اختلال يادگيري خاص، گروهي از دانش‌آموزان را تشكيل مي‌دهند كه باوجودِ برخورداري از توان ذهني عادي، در كاركرد عصبي، پردازش اطلاعات در مغز و يادگيري برخي مطالب درسي مشكلاتي دارند. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير اثربخشي آموزش مهارت‌هاي ادراكيحركتي بر عملكرد خواندن، نوشتن و رياضي اين دسته از دانش‌آموزان بود. روش‌بررسي: روش پژوهش از نوع شبه‌آزمايشي و با استفاده از طرح پيش‌آزمونپس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعۀ آماري شامل تمام دانش‌آموزان داراي اختلال يادگيري خاص دورۀ ابتدايي شهرستان ساري (۲۱۷=N) در سال تحصيلي ۱۳۹۱-۱۳۹۲ بود و نمونۀ پژوهش شامل ۵۰ دانش‌آموز دختر و پسر داراي اختلال يادگيري خاص (۲۵ نفر به‌عنوان گروه آزمايش و ۲۵ نفر به عنوان گروه كنترل) بود كه با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده، از بين جامعۀ آماري ذكرشده انتخاب شدند. از مصاحبۀ تشخيصي و آزمون‌ هوش ريون براي شناسايي و همتاسازي آزمودني‌ها و از آزمون محقق‌ساخته براي جمع‌آوري داده‌هاي موردنياز به‌منظور مقايسۀ آزمودني‌ها استفاده شد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها نيز از طريق تحليل كوواريانس چندمتغيره صورت گرفت. يافته‌ها: نتايج حاصل از تحليل داده‌ها نشان داد آموزش مهارت‌هاي اداركي‌حركتي بر مهارت‌هاي خواندن، نوشتن و رياضي دانش‌آموزان داراي اختلال يادگيري خاص تأثير داشته است (۰٫۰۰۱ p). نتيجه‌گيري: ارائۀ آموزش مهارت‌هاي ادراكي‌حركتي به دانش‌آموزاني كه از اختلال يادگيري خاص رنج مي‌برند، مي‌تواند عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان را در مهارت‌هاي خواندن، نوشتن و رياضي بهبود بخشد.