بازسازي مديريت دانش: الگوي تحول رشته «مديريت دانش» در راستايِ پشتيباني از مديريت تحول علوم‌انساني

مديريت و سياست‌گذاري تحول علوم‌انساني، نيازمند يك ‌رشته و حوزۀ مطالعاتي است كه بتواند از فعاليت‌ها، فرآيندها و اقداماتي كه در راستاي علوم‌انساني اسلامي در كشور به انجام مي‌رسد، پشتيباني علمي و نظري نمايد. در اسناد بالادستي عرصۀ علوم‌انساني به حوزۀ مطالعاتي «مديريت دانش» تأكيد ويژه‌اي شده است. ايجاد تحول در رشته «مديريت دانش» كه صورت تحول‌يافتۀ آن را مي‌توان با عنوان «مديريت اسلاميِ دانش» يا «مديريت راهبردي دانش» خطاب قرار داد، مي‌تواند يك برنامۀ پژوهشي اولويت‌دار براي هدايت جريان تحول علوم‌انساني و سامان‌دهي به فعاليت‌ها و اقدامات نهادهاي بالادستي سياست‌گذار و مجري، دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها و مراكز آموزشي و پژوهشي در راستاي تحول علوم‌انساني باشد. براساس‌اين، تحول در رشتۀ مديريت دانش، يكي از ضرورت‌هاي تحول علوم‌انساني در ديگر رشته‌هاي علوم‌انساني مي‌تواند به شمار آيد. دراين پژوهش، ضمن اشاره و ارزيابي پژوهش‌هايي كه درزمينۀ «مديريت دانش با رويكرد اسلامي» انجام شده، الگويي براي تحول رشته مديريت دانش ارائه شده است. اين الگو كه در دو بخش «الگوي مفهومي» و «الگوي موضوعي» ارائه شده، شامل 3 بُعد، 9 مؤلفه و 27 متغير است. مزيت اين الگو نسبت به ديگر الگوهاي ارائه‌شده درزمينۀ مديريت اسلاميِ دانش، ازيك‌سو توجه توأمان به سه مؤلفه «مباني، روش، مسائل» به اركان تحول مديريت دانش، و ازسوي‌ديگر ارتقايِ مقياسِ مديريت دانش از سطح «دانش سازماني» به سه مقياسِ «دانش اجتماعي، دانشِ نهاد علم و دانشِ سازماني» به‌صورت توأمان است. همچنين، براساس نيازمندي‌هاي تحول علوم‌انساني، سه مؤلفۀ «توليد دانش، توزيع دانش و كاربست دانش» به‌صورت توأمان ملاحظه شده است. از ديگر مزيت‌هاي اين پژوهش، ارائۀ منطقي براي اهميت‌گذاري و اولويت‌بندي مؤلفه‌هاي مدل و پيشنهاد اجمالي برنامۀ كوتاه‌مدت، ميان‌مدت و بلندمدت براي تأسيس رشتۀ «مديريت اسلاميِ دانش» است.