طراحي يك مدل پيش ‌بيني براي ارزيابي ماسه ‌هاي سيليسي ريخته گري با استفاده از داده‌ كاوي و طراحي آزمايش ‌ها(مطالعه ماسه هاي گروه 50)

صنايع معدني از جمله بخش ‌هاي مهم صنعت در ايران مي‌باشند، به همين جهت ارتقاي كيفيت در فرآورده‌هاي محصولات معدني ضروري است. يكي از اين فرآورده‌ها، ماسه‌هاي سيليسي ريخته‌گري هستند. هدف از اين مطالعه ايجاد يك مدل كامل با استفاده از اين گونه از ماسه‌هاي سيليسي بود. يك تحليل جامع بر‌ روي ده معدن انجام شد و هفت معدن براي انجام مرحله ارتقاء كيفيت انتخاب شدند. در مجموع 1400 آزمايش براي دستيابي به هدف اصلي تحقيق كه همانا  افزايش كيفيت پارامترهاي ماسه‌هاي سيليسي بود، انجام شد. همچنين مشخص شد كه هفت ويژگي اساسي ماسه‌هاي سيليسي، تأثير قابل توجهي بر كيفيت محصولات نهايي دارد. كيفيت ماسه‌هاي سيليسي تحت تأثير عناصري مانند كلسيم، سديم، پتاسيم و منيزيم قرار دارند كه عناصر قليايي خاك هستند. درصد بالاتر سيليس در يك ماده معدني معمولاً با كيفيت افزايش يافته مرتبط است، زيرا دستيابي به ويژگي‌ها و عملكرد ايده‌آل در ماسه‌هاي سيليسي را تضمين مي‌كند. عوامل مؤثر  بر كيفيت ماسه‌هاي سيليسي توسط كارشناسان با استفاده از تكنيك دلفي فازي و تحليل سلسله مراتبي اولويت‌بندي شدند. اين عوامل بر تركيب شيميايي، خلوص، واكنش‌پذيري و عملكرد ماسه‌هاي سيليسي تأثير دارند.همچنين يك مدل داده‌كاوي جهت پيش‌بيني كيفيت اين ماسه‌ها طراحي شد. يافته‌هاي اين مطالعه نشان مي‌دهد كه وجود كلسيم، سديم، پتاسيم، منيزيم، محتواي سيليس، ADV (مقدار قليايي يا اسيدي بودن ماسه ) و pH بر كيفيت ماسه‌هاي سيليسي تأثير مي‌گذارد. نتيجه‌گيري مي‌شود كه اين مدل، نگرش و پيش‌بيني كارآمدي را براي افزايش كيفيت محصول ارائه مي‌دهد.