واكنش سهامداران به افشاي محتواي اطلاعات چارچوب گزارشگري يكپارچه در شرايط تضاد منافع

در مطالعه حاضر، واكنش سهامداران به افشاي محتواي اطلاعات چارچوب گزارشگري يكپارچه در شرايط تضاد منافع ازطريق تعديل بازده مورد انتظار بررسي شده است. بازده مورد انتظار سهامداران با بهره‌گيري از مدل قيمت‌گذاري دارايي‌هاي سرمايه‌اي محاسبه شده است. هزينه نمايندگي ناشي از تضاد منافع براساس مفهوم كارايي طبق نسبت هزينه‌هاي عملياتي به درآمدهاي عملياتي فروش محاسبه شده است. به‌‌علاوه، شاخص افشاي اطلاعات عناصر محتوا در چارچوب گزارشگري يكپارچه براساس چك‌ليستي از ابعاد مربوطه سنجش شده است. براي انجام تحليل‌ها، تعداد 144 شركت طي سال‌هاي 1395 تا 1401 طبق روش غربالگري از جامعه آماري شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران گزينش شدند. داده‌هاي بررسي‌شده بر مبناي مشاهده‌هاي شركت-سال هستند كه با تمركز بر داده‌هاي پس‌رويدادي، از مدل‌هاي رگرسيوني در تحليل‌ها استفاده شده است. شواهد نشان دادند هزينه‌‌ نمايندگي ناشي از تضاد منافع بين مديران و مالكان سبب مي‌شود سهامداران بازده مورد انتظار بالاتري مطالبه كنند؛ با اين حال، تلاش شركت‌ها در افشاي اطلاعات مربوط به عناصر محتوا چارچوب گزارشگري يكپارچه سبب تعديل بازده مورد انتظار سهامداران هنگام بروز تضاد نمايندگي مي‌شود و از اين رو، بازده مورد انتظار سهامداران كاهش مي‌يابد. اين يافته‌ها سازگار با مباني استدلالي نظريه علامت‌دهي است كه طبق آن گرچه افزايش تضادهاي نمايندگي علامتي هشداردهنده براي شركت‌ها مبني بر مطالبه بازده بالاتر از سوي سهامداران است، تمركز شركت‌ها بر بهبود جنبه‌هاي افشاي اطلاعات براساس عناصر محتوا در چارچوب گزارشگري يكپارچه به‌عنوان علامتي مثبت از سوي سهامداران تلقي مي‌شود كه مي‌تواند انتظارات بازدهي آنها را تعديل كند.