تأثير كيفيت ابعاد زيست‌محيطي بر عملكرد واحدهاي تجاري با توجه به نقش ميانجي راهبري شركتي

هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير كيفيت ابعاد زيست‌محيطي بر عملكرد واحدهاي تجاري با توجه به نقش ميانجي راهبري شركتي است. جامعه آماري پژوهش حاضر، كليه شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. تعداد 202 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران به‌عنوان نمونه آماري در بازه زماني 10 ساله (از سال 1390 لغايت 1399) (2020 سال-شركت) انتخاب شد. از معادلات ساختاري روش حداقل مربعات جزئي و نرم افزار Smart PLS نسخه 3 به‌منظور تحليل استنباطي داده ها استفاده شد. يافته‌ها نشان دادند ابعاد زيست‌محيطي بر عملكرد واحدهاي تجاري و راهبري شركتي تأثير مثبت و معنادار دارد. افزون بر اين، راهبري شركتي بر عملكرد واحدهاي تجاري تأثير و معناداري دارد. درنهايت، راهبري شركتي نيز به‌عنوان يك متغير ميانجي بر رابطه بين ابعاد زيست‌محيطي و عملكرد واحدهاي تجاري تأثير دارد و نقش ميانجي (جزئي) آن تأييد شد. با افزايش شركت‌ها، جدال بر سر استفاده از منابع طبيعي و آلودگي‌هاي ناشي از آن، شدت چشمگيري پيدا كرده و باعث آسيب پذير شدن محيط زيست شده است. در حال حاضر، اين موضوع، به يك مسئله جهاني و چالش‌برانگيز بدل شده است. با افزايش نگراني سهامداران در خصوص محيط زيست، عملكرد شركت‌ها نيز دچار تغييراتي شده است. مطابق با يافته‌هاي پژوهش، با افزايش توجه شركت‌ها به مسائل زيست‌محيطي، حفظ و عدم‌آسيب به محيط زيست، سهامداران و سرمايه‌گذاران واكنش مثبتي به اين شركت‌ها نشان مي‌دهند. اين ديدگاه مثبت مي‌تواند به مراتب عملكرد شركت‌ها را بهبود بخشد.