بررسي پيش نيازهاي انگيزشي رفتار نوآورانه كاركنان (مورد مطالعه: سازمان تأمين اجتماعي استان تهران)

امروزه ضرورت ايجاد تغيير و نوآوري و ايجاد انگيزش نوآورانه بر همگان شناخته شده و هيچ مديري نمي‌تواند به مدت طولاني نسبت به نوآوري بي توجهي نشان دهد و واقعيت اين است كه وجود تغيير در سازمانها اجتناب ناپذير است و لذا مديران بايستي شرايط و زمينه هاي بروز رفتارهاي نوآورانه و ايجاد انگيزه هاي لازم براي آن را فراهم كنند. هدف اصلي اين تحقيق بررسي و تعيين پيش نيازهاي انگيزشي نوآورانه كاركنان در سازمان تأمين اجتماعي استان تهران مي‌باشد. اين پژوهش بر اساس هدف از نوع پژوهشهاي كاربردي و از نظر روش از نوع پژوهشهاي توصيفي-همبستگي، از نوع  كمي با استفاده از مدل‌يابي معادلات ساختاري است. همچنين اين پژوهش از شيوه پيمايشي از شاخه مطالعات ميداني محسوب مي گردد. بر حسب روش، پژوهش حاضر، پژوهش توصيفي كه با رويكرد «پيمايشي» به روش تهيه پرسشنامه در موضوع پژوهش و تفسير نتايج توصيفي به منظور دستيابي به هدفهاي پژوهش انجام مي گردد است. اين پژوهش همچنين از لحاظ زماني جزء پژوهشهاي مقطعي مي‌باشد. جامعة آماري اين پژوهش شامل كلية كاركنان سازمان تأمين اجتماعي استان تهران بنا به آمار ارايه شده از سوي دفتر آموزش و پژوهش اين سازمان به تعداد 360 نفر بود كه براي انتخاب نمونه از جدول مورگان استفاده گرديد كه تعداد نمونة مورد نظر برابر 256 نفر بدست آمد. نتايج حاصل از استفاده ي روش معادلات ساختاري نشان داد كه حمايت سازمان از خلاقيت و پرداخت عادلانه بر تناسب فرد ـ سازمان تأثير گذار است. تناسب فرد ـ سازمان نيز بر انگيزش دروني كاركنان و انگيزش شناخته شده كاركنان تأثير گذار است. و همچنين انگيزش دروني و انگيزش شناخته شده كاركنان بر رفتار نوآورانه آنان تأثير گذار است.