بررسي‌ و تدوين‌ تهديدات‌ انسان‌ ساز در پروژه‌هاي‌ پالايشگاهي‌ با‌ تلفيقي‌ از روش AHP-TOPSIS؛ مطالعه‌ موردي‌ پالايشگاه نفت‌ تهران

پروژه‌هاي پالايشگاهي به دليل فعاليت‌هاي زياد خود همواره با درصد بالايي از تهديدات و ريسك‌ها همراه هستند؛ بنابراين با توجه به تا خيراتي كه براثر انواع تهديدات و ريسك‌ها در اجراي پروژه‌ها به وجود مي‌آيد، ارزيابي آن‌ها از اهميت بسزايي برخوردار است. مسئله‌اي كه مطرح است دسته‌بندي و شدت اثر اين تهديدات و ريسك‌ها بر اين قبيل از پروژه‌هاست كه بايد به‌طورجدي موردتوجه قرار گيرد. شناسايي و اولويت‌بندي ريسك‌ها مي‌تواند نقش بسزايي در اين پروژه‌ها داشته باشد. هدف در اين پژوهش شناسايي و ارزيابي ريسك ها و تهديداتي است كه بر روي پروژه تأثير زيادي مي‌گذارد و باعث افزايش زمان و هزينه مي‌شود. دراين‌بين نيز ابتدا بامطالعه كتابخانه‌اي و بررسي اسناد و مدارك مرتبط با موضوع به جمع‌آوري اطلاعات پرداخته سپس تهديدات را با استفاده از تلفيق روش‌هايي از قبيل روش توسعه‌اي كه جزئي از روش سلسله مراتبي (AHP) و روش TOPSIS فازي كه يك تئوري قوي براي اولويت‌بندي تهديدات و ريسك‌ها مي‌باشد مورد ارزيابي قرار داده‌ايم. در اين مطالعه نزديك به 100 ريسك و تهديداتي كه بر پروژه‌هاي پالايشگاهي تأثير مي‌گذارند شناسايي‌شده كه مربوط به نمونه موردمطالعه يعني پالايشگاه نفت تهران است كه با توجه به عواملي مانند تأثير ريسك بر زمان، هزينه و كيفيت و احتمال وقوع ريسك، قابليت كشف ريسك و قابليت مديريت ريسك، شناسايي و اولويت‌بندي شده‌اند. نتايج بيانگر آن است كه با اجراي روش پيشنهادي انتظار مي‌رود تهديدات كل به‌اندازه 42.6% و اثرات مطلوب مورد انتظار بر ريسك پالايشگاه با اندازه 39.3% كاهش يابد. علاوه بر اين، اثرات نامطلوب مورد انتظار در پالايشگاه به‌اندازه 41.3% و اثرات نامطلوب بر نگهداري، امنيت و حفظ پالايشگاه به‌اندازه 47.6% كاهش مي‌يابد. در پايان نيز راه‌كارهايي جهت كاهش اين‌گونه ريسك‌ها ارائه‌شده است.