عنوان مقاله :
جداسازي مخمرهاي رورست مركبات و شناسايي جدايههاي برتر در مهار بيماري كپك سبز ميوه
پديد آورندگان :
حاتمي ، سيما دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - دانشكده علوم زراعي - گروه گياه پزشكي , بابايي زاد ، ولي الله دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - دانشكده علوم زراعي - گروه گياهپزشكي , بيكي ، فريد سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات گياهپزشكي كشور , مرادي ، زهره دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - دانشكده علوم زراعي - گروه گياهپزشكي
كليدواژه :
بيوكنترل , اپيفيت , پس از برداشت , پرتقال , Penicillium digitatum
چكيده فارسي :
كپك سبز يكي از مهمترين بيماريهاي ميوه مركبات در مراحل پس از برداشت و دوره انبارداري ميباشد كه در صورت عدم مديريت درست، خسارتهاي قابل توجهي را ايجاد ميكند، هرچند در سالهاي اخير با استفاده از قارچكشهاي شيميايي ميتوان اين بيمارگر را مديريت كرد، اما براي كاهش مصرف آفتكش و حذف باقيماندههاي سموم، استفاده از ساير روشهاي مديريت ضروري ميباشد و استفاده از عوامل ميكروبي در حوزه كنترل بيولوژيك يكي از اين موارد مهم ميباشد. بر اساس گزارشهاي متعدد پيشين در خصوص توانايي مخمرها در مهار بيمارگرها، در اين پژوهش توانايي جدايههاي مخمرهاي بومي براي مهار بيمارگر كپك سبز، مورد بررسي قرار گرفته است. بدين منظور نمونههاي برگ و ميوه مركبات از مناطق مختلف استان مازندران درطي پاييز 1402، جمع آوري و در آزمايشگاه با استفاده از محيط كشت مالت آگار، جداسازي و خالصسازي شدند. به دليل تعدد فراوان جدايهها، از بين مجموعه بهدست آمده، براساس خصوصيات فنوتيپي (شكل، رنگ و حاشيه پرگنه، خصوصيات فيزيولوژيكي و...) نمايندههايي انتخاب و آزمون بيوكنترل بر روي ميوه مركبات با 44 جدايه مخمر انجام شد. آزمون بر روي ميوه پرتقال رقم تامسون ناولي انجام شد كه در زمان برداشت ميزان ماده جامد محلول آن 10 درجه بريكس بود. ابتدا تكههاي ميوه در داخل سوسپانسيون مخمر با غلظت 108سلول در هر ميليليتر آب سترون، قرار داده و پس از پنج ساعت نگهداري در دماي محيط، 10 ميكروليتر بيمارگر كپك سبز با غلظت 104سلول در ميليليتر در مركز هر قطعه برش داده شده قرار گرفت. ميوهها به مدت شش روز نگهداري در شرايط انباري با رطوبت بالاي 90 درصد تا زمان بروز علايم بيماري نگهداري شدند. نتايج تجزيه واريانس بر اساس درصد بروز بيماري نشان ميدهد در سطح احتمال يك درصد، در بين مخمرها، اختلاف معنيداري از لحاظ توانايي مهار بيمارگر كپكسبز در شرايط انبارداري دارا ميباشند. مقايسه ميانگين درصد بروز بيماري بر اساس آزمون چند دامنهاي دانكن در سطح يك درصد نشان ميدهد مخمرهاي دو گروه آماري عملكرد بسيار خوبي داشتند. براي شناسايي اين جدايههاي برتر از تعيين ترادف ناحيه D1/D2 در قسمت Large subunit ribosomal ribonucleic acid (LSU rRNA) استفاده شد. نتايج نشان ميدهد، مخمرهاي Hanseniaspora uvarum، Hanseniaspora occidentalis و Pichia kluyveri به عنوان برترينها بودهاند، به طوري كه بعد از شش روز مهار كاملي در بروز و توسعه بيمارگر در مقايسه با شاهد داشتهاند.
عنوان نشريه :
مهار زيستي در گياه پزشكي
عنوان نشريه :
مهار زيستي در گياه پزشكي