موانع پياده سازي تكنولوژي بلاكچين در لجستيك بشردوستانه در شرايط عدم قطعيت

در عصر ديجيتال، فناوري بلاك چين به عنوان نوآوري عملياتي شناخته شده است كه به سرعت در حال پيوستن به زمينه زنجيره تامين و لجستيك بشردوستانه است. از اين رو، تكنولوژي بلاكچين اين پتانسيل را دارد كه زمينه كمك هاي بشردوستانه را به طور اساسي تغيير دهد، اما هنوز تحقيقات نسبتاً كمي با هدف بهبود درك موانع مختلف پذيرش بلاك چين در لجستيك بشردوستانه منتشر شده است. هدف اين تحقيق ارائه يك چارچوب يكپارچه جهت ارزيابي موانع پذيرش بلاك چين در زمينه لجستيك بشردوستانه است. براي تجزيه و تحليل موانع از رويكرد يكپارچه روش FMEA مبتني بر Z-ARAS در سه فاز استفاده شده است. در فاز اول اين رويكرد بر اساس ادبيات، 10 مانع پذيرش بلاك چين در لجستيك بشردوستانه بر اساس روش FMEA شناسايي شده و عوامل تعيين كننده RPN مقدار دهي مي شوند. در فاز دوم، با بهره گيري از نظرات خبرگان، وزن هاي عوامل سه گانه محاسبه مي شوند. سپس در فاز سوم، با توجه به خروجي هاي فاز هاي قبل، موانع با استفاده از روش پيشنهادي Z-ARAS با در نظر گرفتن عدم قطعيت و قابليت اطمينان اولويت بندي مي شوند. رويكرد پيشنهادي اين تحقيق در ارزيابي موانع پياده سازي بلاك چين در لجستيك بشردوستانه پياده سازي گرديد و بر اساس نتايج، مشكلات يكپارچه سازي، ريسك حملات سايبري و ريسك هاي فناوري به عنوان موانع مهم و بحراني شناسايي شده اند. نتايج حاصل از رويكرد پيشنهادي نشانگر قابليت و برتري آن در مقايسه با ساير روش ها نظير FMEA و آراس فازي بوده است.