مدل علّي شبكه‌سازي در پارك‌هاي علم و فناوري

امروزه توسعه پارك‌هاي علم و فناوري و بهبود عملكرد آنها در گروي همكاري با صنعت و دانشگاه و ارتباط با محيط و مراكز مرتبط است. از اين‌رو شناسايي شبكه همكاري و شاخص‌هاي شبكه‌سازي در پارك‌هاي علم و فناوري حائز اهميت است. هدف اين پژوهش شناسايي شاخص‌هاي شبكه‌سازي در پارك‌هاي علم و فناوري است. روش پژوهش حاضر كيفي بوده و در آن از سه روش فراتركيب، دلفي فازي و ديماتل استفاده شد. جستجو در پايگاه‌هاي اطلاعاتي فارسي و انگليسي انجام و10 مطالعه مرتبط شناسايي، مورد بررسي قرارگرفت. براي تأييد شاخص‌هاي شبكه‌سازي مستخرج از ادبيات نظري، از 13 نفر از خبرگان و مديران پارك فناوري پرديس نظرسنجي و شاخص‌ها با استفاده از روش دلفي فازي توسط خبرگان تأييد شد. به منظور ترسيم مدل علّي روابط بين شاخص‌ها از روش ديماتل استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار اكسل تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد شبكه‌سازي در پارك‌هاي علم و فناوري داراي 15 شاخص از قبيل ارتقاء سطح محصولات، اطلاعات، افزايش سهم بازار، اهداف و ايجاد ارزش است. از نظر خبرگان، شاخص افزايش سهم بازار در اولويت اول و يادگيري سازماني در آخرين رتبه قرار مي‌گيرد. ترسيم مدل علّي شبكه‌سازي نشان داد، شاخص‌هايي مانند مديريت، يادگيري سازماني، اطلاعات و دانش از شاخص‌هاي اثرگذار هستند. شاخص هائي نظير توسعه محصول جديد، فرصت‌سازي بازار، روابط و بهره‌برداري از فرصت نيز از شاخص‌هاي تأثيرپذير در شبكه‌سازي پارك-هاي علم و فناوري هستند.