ابعاد هم راستايي قابليت هاي ديجيتال و استراتژي نوآوري در صنعت پتروشيمي

كاهش حاشيه سود و از بين رفتن مزيت‌هاي رقابتي گذشته شركت‌ها در صنايع فرايندي را به سمت نوآوري با استفاده از قابليت هاي ديجيتال برده است اين مهم نيازمند ايجاد همراستايي راهبردي بين قابليت هاي ديجيتال و برنامه ها و تصميمات نوآوري است. اين پژوهش با هدف بررسي ابعاد همراستايي متغيرهاي قابليت ديجيتال و استراتژي نوآوري و ايجاد چارچوبي براي سنجش آن انجام گرفته است. ابتدا با بررسي پيشينه مطالعات چارچوبي براي سنجش هر يك از متغيرها شكل گرفت و در ادامه پرسشنامه‌اي براي تحليل ساختاري تأييدي مفاهيم و ابعاد شناسايي شده تدوين شد. اين پرسشنامه با نظر 99 نفر از متخصصان مديريت نوآوري، فناوري‌هاي ديجيتال در صنعت و دانشگاه تكميل شده است در نتيجه مشخص شد كه براي سنجش ميزان همراستايي بين قابليت هاي ديجيتال و استراتژي نوآوري، مي-توان خلق ارزش ديجيتال و فرايند نوآوري ديجيتال را براي استراتژي نوآوري، زيرساخت نوآوري ديجيتال و قابليت نوآوري ديجيتال را براي قابليت ديجيتال و همچنين مكمل بودن، موازنه و هماهنگي را براي متغير همراستايي به عنوان ابعاد سنجش در نظر گرفت.