سنت شرح نويسي بر آثار ارسطو بر اساس دغدغه‌هاي متفاوت شارحان، مطالعه‌ي موردي: مقايسه شروح آمونيوس، بوئتيوس و فارابي بر فصل نهم كتاب دربارۀ عبارت ارسطو

پس از جمع آوري آثار ارسطو توسط آندرونيكوس رودسي و اهميت يافتن آراء او در بين انديشمندان، سنت شرح نويسي بر آثار ارسطو به طور ويژه و گسترده شروع شد. با بررسي شروح باقي مانده اين نكته برجسته مي شود كه سنت شرح نويسي بر آثار ارسطو هم في نفسه و براي درك بهتر آراء وي صورت مي گرفت كه معمولاً مشائيان با اين رويكرد به شرح مي‌پرداختند و هم براي درك بهتر فلسفه ي افلاطون كه افلاطونيان غالباً با اين نگاه آراء وي را تفسير مي كردند. مقايسه ي شروح آمونيوس، بوئتيوس و فارابي بر فصل نهم كتاب دربارۀ عبارت ارسطو به خوبي نشان مي‌دهد چگونه هر يك از اين سه فيلسوف، با دغدغه ها و رويكردهاي مختلف به شرح آراء ارسطو پرداخته اند. آمونيوس كه دغدغه ي جمع ارسطو و افلاطون را دارد، با رويكردي الهياتي به مباحث اين فصل نگاه مي كند، بوئتيوس تلاش مي كند در همان فضاي گزاره‌ها و روابط موضوعات با محمول‌هايشان، از ارسطو در برابر برداشت‌هاي غلط رواقيانِ ضرورت‌گرا، دفاع كند. فارابي با وجود آنكه وارث سنت آمونيوسي است، سعي مي كند از فضاي منطقي خارج نشود و جايگاه منطق ارسطو را به عنوان ابزار (ارگانون) فلسفه حفظ نمايد.