سازمان‌هاي چند منظوره: معماري نوين در ايجاد سازمان‌هاي متعالي و توسعه‌محور هزاره سوم

هزاره سوم، عصر تغيير و تحولات اساسي است. اين تغييرات تمامي جوانب و ابعاد سازمان‌ها را تحت‌تأثير قرار داده‌اند. از همين‌رو ملاحظه مي‌شود در راستاي وفق‌پذيري با اين تحولات؛ ساختارها و معماري سازمان‌ها نيز تغيير كرده‌اند. سازمان‌هاي چندمنظوره جديدترين انواع سازمان‌ها هستند كه در عصر حاضر پديدار شده‌اند. اين سازمان‌ها ضمن حفظ وضعيت موجود، در راستاي توسعه و تعالي خويش گام بر مي‌دارند كه در زمره سازمان‌هاي پويا و انعطاف‌پذير جاي دارند. هدف اصلي تحقيق حاضر، شناسايي و تبيين ابعاد و مولفه‌هاي مفهوم سازمان چندمنظوره است كه مي‌توانند در راستاي ايجاد سازمان‌هاي متعالي و توسعه‌محور هزاره سوم موثر باشند. پژوهش حاضر از نوع بنيادي بوده و با استفاده از روش كيفي نظريه داده‌بنياد به بررسي موضوع مي‌پردازد. مشاركت‌كنندگان تحقيق، اساتيد و خبرگان حوزه مباني و مديريت سازمان، ساختار سازماني، مديريت توسعه، مديريت تعالي مي‌باشند كه با استفاده از نمونه‌گيري نظري انتخاب شدند. ابزار اصلي مورد استفاده در اين تحقيق، مصاحبه نيمه ساختاريافته است كه از 13 تن خبره اين حوزه گردآوري و با استفاده از رويكرد نظامند استراوس و كوربين، بررسي و تحليل شدند. مطابق با يافته‌هاي تحقيق، با بررسي مصاحبه‌هاي گردآوري شده در نهايت، 106 كد باز، 42 كد محوري و 19 كد انتخابي حاصل شدند كه در قالب شش دسته اصلي مقوله‌بندي شدند. نتايج تحقيق حاضر نشان مي‌دهند كه در هزاره سوم، سازمان‌هاي چندمنظوره به‌عنوان نسل جديد سازمان‌ها خواهند بود كه با عطف به شرايط آشوبناك و متغير دنياي فعلي، ضمن حفظ وضع موجود، به سوي وضعيت مطلوب گام بر مي‌دارند و بصورت مستمر بدنبال توسعه و تعالي مي‌باشند.