ارايه الگوي تحول ديجيتال در فرايند آموزش (مورد مطالعه: دانشگاه هوايي شهيد ستاري)

زمينه و هدف: ظهور فناوري هاي نوين عرصه آموزش را نيز دچار تحول و دگرگوني كرده است و امروزه مراكز آموزشي به دنبال بهره گيري از اين فناوري ها در جهت ارتقاي كيفيت خدمات آموزشي و اثربخشي آن هستند. پژوهش حاضر با هدف ارايه مدل تحول ديجيتال در فرايند آموزش در دانشگاه هوايي شهيد ستاري انجام شده است. روش شناسي: نوع پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر ماهيت تحقيق، توصيفي است. به لحاظ نوع داده‌ها پژوهشي آميخته است. جامعه آماري تحقيق در بخش كيفي شامل 10 نفر از خبرگان دانشگاه بود كه با روش نمونه‌گيري غير‌احتمالي قضاوتي و هدفمند انتخاب شدند و در بخش كمي شامل كليه كاركنان حوزه آموزش دانشگاه بودند كه تعداد 154 نفر براساس فرمول كوكران به عنوان نمونه تعيين و با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزارهاي گردآوري داده‌ها در بخش كيفي شامل مصاحبه نيمه‌ساختار يافته و در بخش كمي نيز پرسشنامه محقق‌ساخته بود. روش تحليل داده‌ها در بخش كيفي شامل تحليل مضمون و در بخش كمي نيز ديمتل فازي جهت رتبه بندي ابعاد و مولفه‌هاي مدل بود. يافته ها: يافته‌هاي پژوهش حاكي از شناسايي مدل تحول ديجيتال در فرايند آموزش در قالب توسعه استراتژي تحول ديجيتال(با 4 شاخص)، طرح‌ ريزي استراتژي تحول ديجيتال(با 4 شاخص)، همسويي سازماني تحول ديجيتال (با 3 شاخص) و طرح ريزي عمليات تحول ديجيتال(با 3 شاخص) آن است. نتايج: تحقق تحول ديجيتال در آموزش مستلزم تدوين يك برنامه تحولي است كه نيازمند تدوين استراتژي ها و پياده سازي آن در قالب برنامه هاي عملياتي است.