مقايسه اثر 8 هفته تمرين تركيبي استقامتي- مقاومتي و مصرف مكمل تائورين بر بيان ژن هاي AKT و PI3K قلبي و فاكتور IL-1β سرمي در رت هاي نر ديابتي

زمينه و هدف: AKT، PI3K و IL-1 با ديابت و التهاب قلبي مرتبط هستند. هدف از مطالعه حاضر، مقايسۀ اثر تعاملي 8 هفته تمرين تركيبي استقامتي-مقاومتي و مصرف مكمل تائورين بر بيان ژن AKT، PI3K قلبي و فاكتور βIL-1 در رت هاي نر ويستار ديابتي شده بود.روش‌ها: در اين مطالعه تجربي، 40 رت نر ويستار بالغ با دامنه وزني 300-250 گرم و سن 6 هفته، به صورت تصادفي در 4 گروه شامل كنترل ديابتي ، گروه ديابتي+تمرين استقامتي مقاومتي، گروه ديابتي+مكمل و يك گروه غيرديابتي به عنوان گروه كنترل سالم قرار گرفتند (هر گروه 10 رت). براي ديابتي كردن رت ها، 55 ميلي گرم بر هر كيلوگرم از وزن بدن استرپتوزوسين تزريق داخل صفاقي شد. قندخون بالاي250 ميلي گرم بر دسي ليتر در خون به عنوان ديابتي درنظر گرفته شد. تمرينات تركيبي استقامتي-مقاومتي به مدت 8 هفته و 5 بار در هفته انجام شد. مكمل تائورين به صورت محلول 1% در آب روزانه به مدت 8 هفته مصرف شد. اينترلوكين-1 با الايزا و بيان ژن هاي AKt و PI3K با وسترن بلات سنجش گرديد.  يافته‌ها: بيان ژن PI3K (0/001P=) و ميزان سرمي IL-1β (0/002P=) در گروه ديابتي+تمرين استقامتي مقاومتي در مقايسه با گروه كنترل ديابتي افزايش معنادار داشت اما در گروه ديابتي+مكمل در مقايسه با گروه كنترل ديابتي تغيير معناداري وجود نداشت. در حالي كه بيان ژن AKT در هر دو گروه ديابتي+تمرين استقامتي مقاومتي و ديابتي+مكمل در مقايسه با كنترل ديابتي تغيير معنادار نداشت. همچنين نتايج آزمون آنووا نشان داد در گروه ديابتي+تمرين استقامتي مقاومتي نسبت به گروه كنترل ديابتي، ميزان بيان ژن PI3K 57% و سطح سرمي IL-1  42% افزايش داشت. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد تمرينات تركيبي استقامتي- مقاومتي در مقايسه با مصرف مكمل تائورين به تنهايي بتواند باعث افزايش PI3K و IL-1β و ايجاد تغييرات مطلوب در متابوليسم گلوكز شده و عوامل التهاب قلبي در افراد ديابتي را بهبود بخشد.