رابطه بين ترس از تصوير بدني و افسردگي پس از زايمان با نقش تعديلگري خودشفقت‌ورزي

زمينه و هدف: افسردگي پس از زايمان نوعي از افسردگي است كه مي‌تواند بر مادر و كودك تازه متولد شده اثرات منفي زيادي بگذارد. بنابراين مهم است تا عوامل مختلفي كه بر آن تاثير مي گذارند، بررسي شوند. از اين رو هدف از انجام پژوهش حاضر، تعيين رابطه ترس از تصوير بدني با افسردگي پس از زايمان و نقش تعديلگر خود شفقت ورزي بود.روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش مادران داراي نوزاد تازه متولد شده تا يك سال در شهر تهران در سال 1403 بودند. از بين آنها، 170 نفر به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. مادران پرسشنامه هاي دموگرافيك، افسردگي پس از زايمان، ترس از تصوير بدني و خود شفقت ورزي را تكميل كردند. تحليل داده ها نيز با روش همبستگي پيرسون و تحليل مسير با استفاده از نرم‌افزار SPSS ويرايش 27 انجام شد.يافته‌ها: بين ترس از تصوير بدني و افسردگي پس از زايمان رابطه مثبت و معناداري وجود داشت (0/51=r، 0/01 P). همچنين بين خودشفقت‌ورزي با افسردگي پس از زايمان (0/57-r=، 0/01 P) و خود شفقت ورزي با ترس از تصوير بدني رابطه منفي و معناداري (0/56-=r، 0/01 P) به دست آمد. خود شفقت ورزي در رابطه بين ترس از تصوير بدني و افسردگي پس از زايمان نقش تعديل گري نداشت (0/53=P).نتيجه‌گيري: بر اساس يافته ها، عامل خودشفقت ورزي مي تواند نقش مهمي در كاهش ترس از تصوير بدني و همچنين افسردگي پس از زايمان داشته باشد اما توان لازم براي كاهش تأثير منفي ترس از تصوير بدني را در برابر افسردگي پس از زايمان ندارد.