تجارب زيسته دانشجويان فني و مهندسي ايراني مشغول به تحصيل در دانشگاه‌هاي استراليا از فرآيند تدريس

پژوهش حاضر با هدف بازنمايي فرآيند تدريس از طريق تجارب زيسته دانشجويان ايراني مشغول به تحصيل در دوره‌هاي ارشد و دكتري دانشگاه هاي استراليا كه دوره كارشناسي را در دانشگاه‌هاي ايران گذرانده‌اند انجام شد. روش پژوهش كيفي از نوع پديدارشناسي بود. حوزه پژوهش شامل دانشجويان ايراني كه دوره ارشد و دكتري رشته‌هاي فني و مهندسي را در دانشگاه هاي استراليا (ملبورن، مناش، سوئين‌برن) بود كه با روش نمونه گيري هدفمند گلوله برفي انتخاب و از طريق مصاحبه عميق نيمه ساختاريافته به جمع آوري داده‌ها پرداخته شد. حجم نمونه‌ها پس از انجام مصاحبه، تجزيه و تحليل داده‌ها به روش كدگذاري موضوعي به منظور تامين كامل يافته‌ها، نهايتاً به 10 نفر رسيد و اعتبار يافته ها به روش بازسازي واقعيت و استفاده از افراد خارج محدوده پژوهش انجام شد. از مجموع يافته ها، 167 كد مفهومي در 10 مقوله اصلي (ويژگي هاي شخصيتي استاد، فعاليت ياددهي، محتواي برنامه درسي، ساختار برنامه درسي، تعامل بين استاد و دانشجو، ارزشيابي برنامه درسي (آغازين، تكويني، پاياني)، فضاي يادگيري، فعاليت هاي يادگيري، امكانات آموزشي و پژوهشي، توجه به نيازهاي زندگي فردي و اجتماعي) و 35 مقوله فرعي در راستاي تجارب زيسته دانشجويان ايراني دانشگاه‌هاي استراليا استخراج گرديد.