طراحي الگوي برنامه درسي مهارت آموزي در دوره اول متوسطه

پژوهش حاضر با هدف طراحي برنامه درسي مهارت آموزي در دوره اول متوسطه انجام گرفت. داده هاي اين پژوهش به روش پديدار شناسي تفسيري كه يك رويكرد كيفي است، انجام شد جامعه شامل طراحان، متخصصان و كارشناسان برنامه درسي دوره اول متوسطه بود از پنج استان لرستان، هرمزگان، تهران، خراسان جنوبي و اصفهان بودند 10 نفر از اين افراد به شيوه نمونه گيري هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. و براي جمع آوري اطلاعات به صورت مصاحبه نيمه ساختاريافته با اين افراد گفتگو شد. هدف از انتخاب اين افراد، تجربه ي آن ها و قرار گرفتن در متن برنامه درسي مهارت آموزي بود. پس از جمع آوري و تحليل داده ها، مدلي از تحليل داده ها ارائه گرديد. داده ها بر اساس تحليل مضمون تجزيه و تحليل شدند كه نتايج حاصل از تحليل محتوا عبارتند از: عناصركلاين در برنامه درسي: « 1- اهداف شامل: آماده سازي براي اشتغال، آماده سازي براي كارآفريني، شكل گيري هويت حرفه اي، شناسائي استعدادها و تقويت دست ورزي 2- محتوا محتواهاي مجازي محتواي مكتوب محتواي عملي و محتواي تلفيقي 3- راهبردهاي ياددهي- يادگيري شامل: روش‌هاي آموزش مستقيم، روش هاي فعال و مشاركتي و روش هاي تلفيقي 4- مواد، منابع و ابزار مناسب شامل:رسانه هاي آموزشي، ابزار و وسايل كارگاهي، كارگاه هاي سيار، فناوري هاي نوين و شبكه هاي اجتماعي 5- روش هاي ارزشيابي شامل: ارزشيابي پروژه محور، ارزشيابي تلفيقي، ارزشيابي فرآيندي و خود ارزيابي 6- فعاليت هاي دانش آموزان شامل: بازديدهاي علمي، فعاليت هاي عملي و فعاليت هاي شناختي در فضاي حقيقي و مجازي 7- زمان ارائه موزش شامل: افزايش زمان فعلي، ارائه آموزش هاي كوتاه مدت و زمان آموزش شناور و سيار. 8- فضاي آموزش شامل: استفاده از فضاي مجازي و شبيه سازها، استفاده از مكان‌هاي مجهز خارج از مدرسه و ناكافي بودن فضاي كارگاهي مدارس 9- گروه بندي دانش آموزان» كه همه شركت كنندگان فقط به عنوان اشاره كرده و به چند و چون آن اشاره اي ننمودند.