تأثير بو و صدا در مراكز درماني بر اساس متون تاريخ طب

زمينه و هدف: معماري به عنوان ظرف زندگي انسان، علم ايجادكننده محيط‌ها است و يكي از محيط‌هاي مهم، مراكز درماني است كه نقش مهمي در حفظ و بهبود سلامتي افراد دارد. طب سنتي ايران براي سلامتي و درمان انسان به تعامل او با محيط از طريق حواس توجه داشته است، به گونه‌اي كه علاوه بر توجه به حس بينايي در درك محيط، طبيبان توصيه‌هايي جهت استفاده از اصوات و رايحه‌هاي محيطي ارائه داده‌اند كه لازم است به آن‌ها نيز پرداخته شود. اين تحقيق سعي دارد توصيه‌هاي طبي مفيد به ويژه چگونگي استفاده از صوت و رايحه و تأثير آن در سلامتي و درمان را بررسي نمايد.روش: پژوهش كيفي حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه‌اي نگارش شده است.ملاحظات اخلاقي: در اين پژوهش اصل امانتداري و صداقت در استناد به متون مورد استفاده، اصالت منابع و پرهيز از جانبداري در مراجعه به متون يا تحليل‌ها رعايت شده است.يافته‌ها: صدا و بو هر دو بر اعراض نفساني انسان تأثير مي‌گذارند، اما رايحه با اثرگذاري بر كيفيت هوا در سلامتي و درمان افراد نيز نقش دارد.نتيجه‌گيري: بوييدن رايحه خوش و شنيدن صداي خوشايند براي سلامتي مفيد است. بنابراين معماران با توجه به ظرافت‌هاي بسيار نهفته در طراحي محيط و پزشكان با عنايت به تأثير بو و صدا، در سلامتي و درمان بيماري‌هاي مختلف نقش حائز اهميتي دارند. بر اين اساس ايجاد سيستم‌هاي صوتي مجزا و مؤثر و اتاق‌هاي موسيقي در بخش‌هاي مختلف مراكز درماني و توجه به مصالح مصرفي به علت تأثير بر بوي محيط، كيفيت هوا و ميزان جذب و انعكاس صدا مستلزم توجهي ويژه است. همچنين بهره‌گيري از رايحه در سيستم تهويه مطبوع ساختمان و ايجاد فضاهاي سبز متناسب با هر بخش درماني و نصب آب‌نما و فواره‌ها به جهت شنيده‌شدن صداي آب، پرندگان و خش‌خش درختان مي‌تواند به ايجاد صدا و رايحه مطلوب و در نتيجه تسريع درمان كمك نمايد.