مروري بر تاريخ اسب‌شناسي با تأكيد بر چشم‌پزشكي اسب

زمينه و هدف: فرسنامه‌ها (اسب‌‌نامه‌ها) به بررسي روش تربيت و نگهداري، سلامت، انواع بيماري‌هاي اسب و شيوه‌هاي درمان اين بيماري‌ها مي‌پردازند. چشم به عنوان يكي از حياتي‌ترين اندام اسب به راحتي در معرض انواع بيماري با منشأ دروني يا بيروني قرار مي‌گيرد. اين مقاله، مروري بر تاريخچه اسب‌شناسي با تمركز بر بيماري‌هاي چشمي اسب در تاريخ دام‌پزشكي كهن مي‌باشد.روش: اين پژوهش بر اساس منابع كتابخانه‌اي و با روش توصيفي انجام شده است.ملاحظات اخلاقي: در اين پژوهش صداقت و امانتداري در استفاده از منابع تاريخي رعايت شده است.يافته‌ها: بيماري‌هاي چشمي اسب در طول تاريخ دام‌پزشكي همواره مورد توجه بوده و در متون تاريخي خصوصاً فرسنامه‌ها به آن اشاره شده است. اهميت اين پژوهش در اين است كه نگارندگان با تأكيد بر متون كهن دوره اسلامي به بيماري‌هايي دست يافتند كه امروزه حتي نام آن‌ها براي بسياري نامفهوم مي‌باشد و شايد يكي از دلايل آن تغييرات زباني در حوزه تاريخ است.نتيجه‌گيري: مطالعه بيماري‌هاي چشمي اسب در فرسنامه‌ها دريچه‌اي به دانش و روش‌هاي اسب‌شناسي در طول تاريخ مي‌گشايد. با وجود پيشرفت‌هاي چشم‌گير در اين زمينه، بررسي متون كهن مي‌تواند به درك عميق‌تر ريشه‌ها و تكامل دانش اسب‌شناسي كمك كند.