بررسي تأثير طرح پرستار پيگير بر ميزان خودمراقبتي و اضطراب سلامت مادران باردار مبتلا به ديابت

پيش‌زمينه و هدف: امـروزه، پيگيـري مسـتمر افـراد مبتـلا بـه بيماري‌هاي مزمـن تبديــل بــه يكــي از چالش‌هاي مهــم سيستم‌هاي مراقبتـي گرديـده است. يكي از راهكارهاي آن طرح پرستار پيگير است. اين مطالعه باهدف تعيين تأثير طرح پرستار پيگير بر ميزان خودمراقبتي و اضطراب سلامت مادران باردار مبتلا به ديابت مراجعه‌كننده به مركز درماني بنت‌الهدي بجنورد انجام شد.مواد و روش كار: مطالعه حاضر يك مطالعه شبه تجربي به‌صورت قبل و بعد با گروه مقايسه هم‌زمان بود كه بر روي 70 نفر زن باردار مبتلا به ديابت بارداري مراجعه‌كننده به بيمارستان بنت‌الهدي بجنورد در سال 1402 انجام شد. روش نمونه‌گيري به‌صورت در دسترس بود. ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه‌هاي استاندارد خودمراقبتي ديابت و پرسشنامه اضطراب سلامت سالكووسكيس و وارويك بود. گروه مداخله به مدت 12 هفته تحت طرح پرستار پيگير قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري تي زوجي، كاي دو و يومن ويتني و SPSS نسخه 23 مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت.يافته‌ها: نتايج نشان داد ميانگين سن در گروه مداخله 7.17±28.74 سال و در گروه كنترل 5.61±29.46 سال بود. ميانگين نمره كلي خود مراقبتي در گروه مداخله، قبل از مداخله 76.60±36.60 و بعد از مداخله 7.16±73.63 بود و در گروه كنترل قبل از مداخله 8.48±34.54 و بعد از مداخله 7.02±29.26 بود. ميانگين نمره كلي اضطراب سلامت در گروه كنترل قبل از مداخله 5.80±43.31 و بعد از مداخله 6.18±48 بود. در گروه مداخله، قبل از مداخله 15.61±34.43 و بعد از مداخله 12.57±22.17 بود و اين اختلاف ازنظر آماري معني‌دار بود (0.000= p).بحث و نتيجه‌گيري: استفاده از طرح پرستار پيگير مي‌تواند به‌عنوان روشي مؤثر در ارتقاي خودمراقبتي و كاهش اضطراب سلامت مادران باردار مبتلا به ديابت مورداستفاده قرار گيرد. لذا به مديران و سياست گداران نظام سلامت توصيه مي‌شود از اين روش در طرح مراقبت اين بيماران استفاده نمايند.