شناسايي مباني فكري انجمن حجتيه و گرايش جوانان شهر تهران به انديشۀ انتظار منفعل

انجمن حجتيه از جمله مراكزي است كه انديشۀ انتظار منفعل در دوران غيبت را تبليغ و ترويج مي كند. نظر به آنكه گرايش مذكور در تضاد با جريان فرهنگي انقلاب اسلامي و نظام برخاسته از آن است، مي تواند پيامدهاي منفي در جامعه اسلامي به همراه داشته باشد. از اين رو در جريان پژوهش حاضر بر آن شده ضمن شناسايي مهم ترين مؤلفه هاي اين انديشه، به ميزان گرايش جوانان شهر تهران به آن پرداخته شود. براي گردآوري داده‌ها، در بخش تاريخي از روش اسنادي و كتابخانه‌اي و در بخش ميداني از شيوۀ پيمايش و ابزار پرسش‌نامه استفاده شده است. تجزيه و تحليل داده‌ها نيز در بخش تاريخي با بهره‌مندي از روش تحليل محتواي كيفي و در بخش ميداني با روش آماري صورت گرفته است.  نتايج تحقيق گوياي آن است كه مخالفت با برپايي حكومت اسلامي در دوران غيبت، جدايي دين از سياست، عدم مبارزه با ستمگران و مفسدان در عصر غيبت، بدعت شمردن فلسفه و عرفان، مخالفت وحدت با اهل تسنن و غيره، از مهم ترين مؤلفه هاي اين انديشه به شمار مي‌رود. ضمناً اين يافته ها حاكي از آن است كه از نظر گرايش به مؤلفه هاي يادشده، 6/21 درصد از پاسخ‌گويان در سطح بسيار كم، 5/30 درصد در سطح كم، 37 درصد در سطح متوسط، 1/9 درصد در سطح زياد و 8/1 درصد در سطح بسيار زياد قرار دارند. در مجموع، با توجه به ميانگين حاصله مي توان گفت گرايش به مؤلفه هاي يادشده در بين جوانان شهر تهران در سطح كم ملاحظه مي شود.