اثربخشي تريكودرما به‌ عنوان محرك دفاعي گياه در دانهال پسته عليه نماتد ريشه‌ گرهي Meloidogyne javanica

در اين پژوهش توانايي گونه‌ هاي Trichoderma در مهار زيستي نماتد ريشه گرهي از مسيرتغييرات تركيبات بيوشيميايي درگير در دفاع القايي در دانهال پسته بررسي شد. تركيبات زيستي تريكودرما شامل سوسپانسيون اسپور و عصاره خام به‌دو روش خاك كاربرد و محلول پاشي استفاده شدند. نتايج آزمون‌هاي بيوشيميايي مشخص كرد كه اين محرك‌ها موجب تجمع آنزيم‌هاي پراكسيداز (POX)، پلي‌فنل‌اكسيداز (PPO)، فنيل‌آلانين‌آمونيالياز (PAL) و تركيبات فنلي دانهال ها و در نتيجه افزايش مقاومت آن‌ها در برابر بيمارگر شدند. تركيبات زيستي و سويه‌هاي تريكودرما نسبت به تركيبات شيميايي از نظر افزايش سطح آنزيم و دوام آن در گياه عملكرد بهتري را نشان دادند. براي اندازه گيري ميزان فعاليت آنزيم‌هاي POX، PPO، PAL و محتواي فنل كل، نمونه‌برداري در روز اول، چهارم، هشتم و دوازدهم پس از مايه‌زني نماتد انجام شد. بيشترين افزايش آنزيم POX، در روز چهارم و هشتم به‌ترتيب در روش محلول پاشي و خاك كاربرد مشاهده شد. ميزان آنزيم PPO در تيمارخاك كاربرد سوسپانسيون اسپور همراه با عصاره خام در روزهاي هشتم و دوازدهم افزايش بيشتري داشت. همچنين بيشترين ميزان آنزيم PAL روز چهارم وهشتم در تيمار عصاره خام و سوسپانسيون اسپورمخلوط سويه ها به‌همراه عناصر غذايي مشاهده شد. در تيمار تركيبات زيستي، ميزان فنل ‌كل در روزهاي هشتم و دوازدهم به‌سرعت افزايش يافت.