شماره ركورد :
1398170
عنوان مقاله :
تغييرات رخساره‌اي، محيط‌هاي رسوبي و چينه‌نگاري سكانسي سازند سروك در مجاورت بلندي‌هاي قديمي هنديجان-بهرگانسر و خارگ-ميش، شمال غرب خليج‌فارس
پديد آورندگان :
صادقي ، سولماز دانشگاه خوارزمي - دانشكدۀ علوم زمين - گروه زمين‌شناسي , هاشمي ، حسين دانشگاه خوارزمي - دانشكده علوم زمين - گروه زمين‌شناسي , بيرانوند ، بيژن پژوهشگاه صنعت نفت تهران , يحيايي ، احمد شركت نفت فلات قاره
از صفحه :
47
تا صفحه :
68
كليدواژه :
رخساره‌هاي ميكروسكوپي , محيط‌هاي رسوبي , چينه‌نگاري سكانسي , كرتاسۀ مياني , سازند سروك , خليج‌فارس
چكيده فارسي :
سازند سروك (كرتاسۀ مياني) در ايران و واحدهاي سنگ چينه‌اي هم‌ارز آن در كشورهاي حاشيۀ خليج‌فارس، از مخازن مهم هيدروكربني به شمار مي‌روند. چينه‌شناسي كرتاسۀ شمال غرب خليج‌فارس تحت تأثير دو بالاآمدگي خارگ- ميش و هنديجان - بهرگانسر است. با توجه به قابليت مخزني سازند سروك، شناسايي رخـساره‌هـاي ميكروسكوپي، محيط‌هاي رسوبي و چينـه‌نگـاري سكانـسي سـازند سـروك در نواحي اطراف دو بلنداي قديمي هنديجان- بهرگانسر و خارگ- ميش در ميدان‌هاي هنديجان، بهرگانسر، خارگ، و دورود اهميت بسزايي دارد. براي بررسي و شناسايي ريزرخساره‎‍ها و تعيين محيط رسوب‌گذاري سازند سروك، نمونه‌هاي اين واحد سنگي در ميدان‌هاي دورود، بهرگانسر و هنديجان از‌نظر پتروگرافي و ويژگي‌هاي بافتي ‌مطالعه شدند. علاوه بر اين، اطلاعات موجود از‌جمله پالئولاگ‌هاي مربوط به سازند سروك در ميدان خارگ نيز بررسي شده‌اند. نتايج حاصل از مطالعات مذكور نشان‌دهندۀ تأثير بالاآمدگي‌هاي قديمي‌ اشاره‌شده بر گسترش جغرافيايي و تغييرات رخساره‌اي سازند سروك در شمال غرب خليج‌فارس است. طبقه‌بندي ريزرخساره‌هـا به شناسايي هفت ريزرخساره منجر شد كه در سه زيرمحيط رخساره‌اي رمپ داخلي، رمپ مياني و رمپ خارجي نهشته شده‌اند. تغييرات تدريجي رخساره‌ها از محيط كم‌عمق به عميق، وجودنداشتن ريف‌هاي سدي و رسوبات توربيدايتي در نهشته‎‍هاي‌ مطالعه‌شده، رسوب‌گذاري روي يك پلاتفرم كربناتۀ كم‎‍عمق از نوع رمپ را پيشنهاد مي‌كند. مطالعۀ چينه‌نگاري سكانسي سازند سروك در برش‌هاي چينه‌شناسي‌ اشاره‌شده، به شناسايي سه سكانس رده سوم منجر شد. مطالعۀ سكانس رسوبي يك نشان مي‌دهد در آلبين پسين؟- سنومانين در منطقۀ مطالعه‌شده، فعاليت تكتونيكي خاصي، كه رسوب‌گذاري سازند سروك را تحت تأثير قرار دهد، روي نداد و در سنومانين (سكانس‌هاي رسوبي دو و سه)، با تغيير سطح آب دريا، رخساره‌هاي رسوبي سازند سروك به‌تدريج كم‌عمق‌تر شدند. منطقۀ‌ مطالعه‌شده از اواخر سنومانين تحت تأثير فازهاي تكتونيكي مهم در امتداد برجستگي‌هاي قديمي هنديجان- بهرگانسر و خارگ- ميش شروع به بالاآمدن كرد. همچنين بالاآمدگي صفحۀ عربي‌ در اوايل تورونين، موجب عقب‌نشيني آب دريا و خروج رسوبات سنومانين از آب و در‌نتيجه موجب حذف بخش درخور توجهي از سازند سروك در ميدان‌هاي بهرگانسر، هنديجان، دورود و خارگ شد.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي چينه نگاري و رسوب شناسي
عنوان نشريه :
پژوهش هاي چينه نگاري و رسوب شناسي
لينک به اين مدرک :
بازگشت